Talih Kuşu Aşka Konmazsa! (1.Bölüm)
Talih Kuşu Aşka Konmazsa! (1.Bölüm)
“Başına talih kuşu konmuş kızın” diyordu meraklı komşu kadın. Mahallenin genç kızına uzaktan bakıp, hayatı hakkında bir fikir edinmiş ve gelen talibin muhteşem olduğunu düşünmüştü.
1.Bölüm
Kendi kızının başına böyle bir şey gelmemesine için için kızmıştı. Hatta eve döndüğünde, kızının odasına gidip; “bak millet ne kocalar buluyor, sen hala o çulsuza aşığım diye dolan” diye bağırmıştı.
Komşu kadının övgüler yağdırdığı Nalan, memur bir ailenin kızıydı. Babasının zorlukla geçindirdiği evine katkı sağlamak için, liseyi bitirdikten sonra çalışmaya başlamıştı. Sessiz, sakin, ailesine düşkün, güzel bir kızdı.
Çalıştığı yerde onu görür görmez beğenen Murat, zengin bir ailenin oğluydu. Babasının işinde çalışıyordu. Zaten babası da bir müddet sonra emekli olup, biraz hayatını yaşamak istiyordu. Bildiği her şeyi Murat’a öğretti. Bütün idareyi oğluna bırakacağı günü sabırsızlıkla bekliyordu.
Murat babasına bir kızı beğendiğini ve evlenmek istediğini söyledi. Babanın tepkisi, Türk filmlerinden aklımıza kazındığı gibi olmadı. Yani zengin çocuk, fakir kız aşkına itiraz eden bir baba yoktu. Oğlunun evlenmek isteyişini sevinçle karşıladı. Evlenip sorunluluk aldığında, işine daha fazla sarılacağını ve o zaman gönül rahatlığıyla emekli olacağını düşünüyordu.
Sorup soruşturdular. Nalan’ın ailesi hakkında iyi sözler duyunca, aileye haber saldılar. Hayırlı bir iş için akşam geleceklerdi. Bütün gün temizlik yapıldı. Misafire ikram edilecek yiyecekler hazırlandı. Nalan, patronuyla Murat hakkında görüştü. Zaten gelip gittiğinde yapılan ayaküstü sohbetleri de vardı.
Akşam oldu, Murat ve ailesi geldiler. Nalan’ın babası, düşünmek için biraz zaman istedi. Misafirler gitti. Nalan’ın annesi odaya geldi. Kızına Murat’ı isteyip istemediğini sordu. Nalan kararsızdı. Hiç tanımadığı biriyle evlenmek bir tarafa, onun hayalinde bir gün birine aşık olmak vardı.
Annesi: “Bak kızım, bu çocuk iyi birine benziyor. Aşk dediğin gelip geçer. Ben babana deli gibi aşıktım ama durumumuzu görüyorsun. Kıt kanaat geçiniyoruz. Bir gün yüzü görmedik. Senin hayatında böyle mi olsun istiyorsun? Gel bu şansı kaçırma!” dedi.
Sonunda, ailesini de rahata erdirmeyi düşünene Nalan, teklifi kabul etti. Evlendiler. Aradan geçen 5 yıl içinde, 2 çocukları oldu. Nalan, hiçbir zaman Murat’ı sevmedi ama alıştı. Yaşam şartlarının da iyi olması, elbette bu alışma sürecini hızlandırıyordu. Murat’ın babası emekli olmuş ve bütün işi oğluna devretmişti.
