SENİN TAHTA PERDENE KOYDUĞUM ÇİVİ İÇİN

BENİ AFFET(eğer varsa)

Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş. ' arkadaşların ile tartışıp kavga ettiğin zaman her sefer bu tahta perdeye bir çivi çak' demiş. Genç, birinci
ilk günde tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az çivi çakmış. Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş. Gence bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahta perdelerden bir çivi çıkart (sök)' demiş. Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona 'aferin iyi davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak. Artık çok delik var. Artık geçmişteki gibi güzel olmayacak' demiş. Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenilir. Her kötü kelime bir yara(delik)bırakır. Arkadaşına bin defa kendisini affettiğini söyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak(kapanmayacak). Bir arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni güldürür yüreklendirir sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur seni dinler sana yüreğini açar' demiş.

çok ama çok güzeldi paylaşımın için çok teşekkür ederim.
ahh yaralar yaralar...
insanları kırmak çok kolay ama gönül almak bir o kadarda zor ama kırılan hep kendin olunca bu daha da zor oluyor off içlendim şimdi... tekrar teşekkür ederim

DİMİ YA BAZEN BU KELİMELERE YAZILANLARA TYAÇ DUYUYOZ HATIRLATIYOR BİZE BİR ÇOK ŞEYİ NEDEMEK NEDEMEK