Bırakın çocuklarınız resim yapsın...
Resim yapmak çocuklar için eğlenceli olduğu kadar onların kişisel gelişimleri açısından da büyük öneme sahiptir. Gördükleri herhangi bir şeyi resmetmenin yanında, o an içinde bulundukları ruh halinin bir yansıması olarak da kâğıda kaleme sarılan çocuklara; ailelerinin teşviki ve desteği önemlidir. Beykent Üniversitesi Psikoloji Bölümü Öğrt. Gör. Banu Beyaz’dan çocukların neden çizim yapmayı sevdikleri ve konuda ailelerin çocuklarına nasıl destek olabilecekleri konusunda önemli bilgiler aldık.

Çocuk ve resim
Çocukların ilk kalem tutma becerisi 2-4 yaşları arasında başlar. Bu dönmede çocuklar işe ilk karalama yapmakla başlarlar. Kalın pastel boyalarla ya da kuru boya kalemleriyle her yeri çizer; bir iz, bir işaret bırakmaya çalışır ve bundan son derece hoşnut olurlar. Çocuklar bazen de kızgın olduklarında çizerler; işte o zaman da gerginliklerini azaltmış olurlar. Çoğu zaman, annelerin büyük bir kısmı bu durumdan şikâyetçi olur; oysaki bu, çocuğun ince motor becerilerinin kontrolü ve gelişimi için çok önemlidir. Öylesine anlamsız bir karalama da olsa, çocuğun gelişimindeki kilometre taşları onun çizgi ve resim özelliklerinde gizlenmiştir diyebiliriz.

Yapılacak şey aslında çok basittir. Küçük çocuklar kaba kol ve dirsek hareketleriyle geniş alanlara çizdiklerinden, onlara çalışabilecekleri geniş yüzeyler sunmak gereklidir. Çok sevdiğiniz sehpanızın üzerini A3 boyutundaki kâğıtlarla bantlayıp ya da büyük bir parça paketleme kâğıdını sehpa üzerine serip, alt kısmından lastik veya bir iple bağlayarak ona sehpanızı çizme özgürlüğünüzü tattırabilirsiniz. Odasının tüm duvarlarını boyayabileceğini söylemekle de ona hem bir yer göstermiş olursunuz hem de “ancak sadece odanda çizim yapabilirsin” diyerek disipline etmeye de başlarsınız. Eğer isterseniz, çocuğunuzla birlikte siz de çizmeyi deneyebilirsiniz. Böylece onun da hoşuna gidecek sevgi dolu bir paylaşım anı yaşamış olursunuz.

Bu fikir hoşunuza gitmediyse çocuğunuzun boy hizasından biraz yüksek (yaklaşık 100cm yüksekliğinde) büyük resim kâğıtları kullanarak duvarınızı kaplayabilir, çocuğunuza özgürce kullanabileceği büyük bir pano hazırlayabilirsiniz. Bu şekilde kâğıtlar kirlendikçe onları değiştirme imkanınız da olur. Yeter ki çocuğunuz çizim yapsın.

Çocuklar neden çizerler?
Fazla ayrıntıya girmeden, yani çok da sıkıcı olmadan, kuramsal yaklaşımlarla bunu biraz açıklamak, anneleri bilgilendirmek istiyorum. Çocukların neden çizim yaptıklarıyla ilgili başlıca yaklaşımlar şunlardır:

Gelişimsel Yaklaşım; çocukların neden çizdiği sorusuna “bir oyun olarak çizerler” şeklinde yanıt verir. Çocuklar, oyuncaklarına ve eşyalarına gösterdikleri ilgiyi çizimde de gösterirler, çizerek oynarlar.

Projektif Yaklaşıma göre çocuk, bilinçaltında yatan kimi korku veya arzularından etkilenir ve bastırmış olduğu bu duygularını çizimlerine aktarır. İçgüdüsel tepkilerini zararsız bir şekilde dışa vurup rahatlar.

Sanatsal (artistik) Yaklaşımda; çocuğun resimden aldığı zevk önem arz eder.

Motor zevk, çocuğun karalama yaparken aldığı zevktir. Görsel zevk ise çocuğun karalamasını bitirdikten sonra incelerken duyduğu hazdır.

Sembolik Yaklaşıma göre çocuk, objenin kendisini değil yansımasını resmeder.

Birbirinin eşi olan çizgilere iki farklı anlam yükler, aynı formu kullanır ancak farklı şeyler yaptığını söyler.

Bu konuda vurgulanması gerekli son önemli bir nokta “MANDALA” denilen çizimlerdir. Mandalalar, yetişkin ile çocuk arasında köprü vazifesi gören, her kültürel geçmişten gelen (farklı dil, din, ırk v.s.) çocukların evrensel ortak çizimleridir. Çocuğun karalama evresinden sonra ortaya çıkan ilk tematik şekiller ve dairesel çizimlerdir. Bunlar, çocuk tarafından bazen güneş, bazen surat, bazen tavadaki yumurta olarak adlandırılabilir. Soyuttan somuta geçişin ifadeleri olan şekillerle ilgili örnekler ve daha basit karalama tipinden daha karmaşık olan kontrollü karalama tipleri hiyerarşik bir biçimde, ünlü Amerikalı Psikolog Dr. Rhoda Kellog’un (1910- 1987) çalışmalarından örneklerle, aşağıda siz annelerin ilgilerine sunulmuştur. Faydalı olması dileği ile...

alıntı

Teşekkürler paylaşım için.