sevgili arkadaşlarım tecrübelerinize dayanarak sizden bir konuda yardım istiyorum.

3.5 yaşında bir oğlum var dün akşam bize artık anne baba sizi sevmemeye karar verdim ve artık sizinle yaşamak istemiyorum dedi bu benim kararım dedi bizde babayla birlikte bu karara çok üzüldüğümüzü ve ondan ayrı yaşadığımızda çok mutsuz olacağımızı söyledik.ama olabilir bu benim tercihim dedi. bende şimdi uyu ve bu kararı düşün belki kararını değiştirirsin dedim ama sabahtan beri hala aynı şeyi söylüyür ve bu fikri aklımdan hiç çıkaramıyorum diyor. biz ne yapmalıyız ne önerirsiniz gerçekten önemli bir durummu biz çok endişelendik.

aslında biraz (daha doğrusu bayağı) babanneden destek alıyor. ayrı yaşıyoruz ama tabi babanne bize göre çoooooooook esnek hiç kuralı yok ve sürekli oğluma sana kızarlarsa sen bana gel ben kızmam ben severim gibi saçma sapan şeyler söylüyor.( sinirlendim şimdi ben de onun gibi konuştum afedersiniz )
ama düne kadar hiç bizi terketmekle ilgili bir cümle kurmamıştı oğlum
acaba ne oluyor onun dünyasında? biz ne yapmalıyız ?
yakın zamanda psikolojik yardım almayı düşünüyorum ama önce sizin fikirlerinizi almak istedim



şimdiden teşekkür ederim

SİNEMEFE; BAZEN ÇOCUĞUN YANINDA SÖYLEDİĞİMİZ BİR CÜMLE, SOMUT DÜŞÜNME EVRESİNDEKİ ÇOCUĞUMUZUN İÇ DÜNYASINDA FARKLI ALGILANABİLİR.

BU YAŞ ÇOCUĞU ''artık anne baba sizi sevmemeye karar verdim ve artık sizinle yaşamak istemiyorum'' UN ANLAMINI BİLEMEZ.

SADECE DUYDUĞUNU BAŞKALARINA YANSITIR.

BENCE BUNUN ANLAMINI ONA AÇIKLAYIN.

AYRICA BU YAŞ ÇOCUĞU ÇOK YAKIN AKRABA DA BİLE BİR GECE KALMAYACAK, EVİNE GİTMEK, YATAĞINDA UYUMAK İSTEYECEKTİR.

BEN SİZİN DEĞİL, ÇOCUĞUN SEVGİSİNİ VE İLGİSİNİ KAZANMAYA ÇALIŞAN BÜYÜKLERİN PSİKOLAĞA GÖRÜNMELERİNDEN VE YARDIM ALMALARINDAN YANAYIM.

CANINIZI SIKMAYIN.

BU ÇOCUK 18 YAŞINDA DEĞİL Kİ EVİNİ TERK EDİP GİTSİN.

Sinem hocam bu sözlerin nedeni kesinlikle babanneden kaynaklanıyor.Çünkü bizler çocuklarımızı bilinçli ve kurallı bir şekilde yetiştirmeye çalışan dikkatli ve özenli,bilgili anneleriz.Ama babanneler torunlarını çok seviyor evet ama hiç bir kurallar yok ne derse,ne isterse yapıyorlar.Benim kızım bana yaptıramadıklarını kolaylıkla babbannesine yaptırıyor.Tabiri caizse onu öyle bir kullanıyorki anlatamam size.Yatıyor ayağına su getirtiyor istiyor babanne getiriyor ama ben anneciğim bunu sen yapabilirsin deyip kendisine yaprtırıyorum.Dedesi akşam yemek yemeden abur cubur getiriyor hayır diyorum önce yemek yenecek babannem var sen karışma diyor.Ben o kadar çok sorun yaşadımki bu konuda çok dertliyim.Kendi çocuğumu istediğim gibi yetiştiremiyorsun bile..Çocuk o bağırma,aman ben getiririm kızım,çift çift ayakkabılar,giysiler ,ne isterse anında oluyor ama ben istiyorumki çocuğum böyle yetişmesin varlık nedir yokluk nedir görsün anlasın.Her istediğinin her zaman anında olmayacağını görsün.Ama nerde.Malesef babanneler özellikle bu konuda çok inatçılar.Kendi çocuklarına yapmadıklarını,yapamadıklarını bizim çocuklarda sürdürüyorlar.

Tavsiyem oğlunuzla konuşun bu sözleri niçin söylediğini sorun.Ayrıca onu çok sevdiğinizi her fırsatta yineleyin...Snav dönemi serenayda sık sık anne sen beni sevmiyormsun neden benimle oynamıyorsun,neden kitap okumuyorsun demeye başlamıştı çünkü fazla ilgilenemiyordum malum sınav,staj vs...Ama şimdi öyle memnunki sormayın...Her akşam anne,baba ve serenay dışarlarda parklardayız,yürüyüşler yapıyoruz...

Ya biz anneyiz kızacağızda yeri gelecek çocuklarımızı seveceğizde ,öpeceğizde...Neden biz bağırınca suçlu olalım kötü olalım ve çoccuklarımız gidip annenne dede babannesine bunu şikayet etsinki neden?Büyüklerimiz lütfen biraz daha ılımlı olsalar ne olurdu?

Çocuklarımız hamur gibi şekil verecek olanlarda bizleriz lütfen çocuklarımızı doğru bir şekilde yetiştirmemize mani olmayın...

Benim kızım bir tek gece bile benden ayrı kalmadan bu güne geldi.Staja bile her hafta benimle gitti geldi,yollarda uyudu benim tatlı cadım...Ama beni asla bırakmadı.Sinem hocam sınavı atlttık,stajda bitiyor alın çocuğunuzu bol bol beraber vakit geçirin,gezin,eğlenin.Akşamlarıda babasını alın çıkın dışarlara...Ben sınav bittiğinden beri her akşam kızımla dışarlardayım sevincini görmeniz gerek...

Emel ve d kara hocama teşekkürler ederek başlamak istedim. Bildiğiniz gibi teorik bilgiler gerçek hayatla uyuşmayabiliyor. Teorik bilgim yeterince olduğu halde tabiri caizse ilk hafta stajda bayağı afalladm ama okuduğumda durumu emel hocanın dediği gibide sizi ve yatağını evini özleyeceğini düşündüm. Bence bu konu hakkında babannesiyle bir konuşmayı deneyin bu tutumlarının sakıncalı olduğunu ve yaşadığınız bu tatsız olayı anlatın ve her istediği yapılmamak ve bu sözlerin geçmediği bir ortamda bir iki gece kalmasını deneyin. Sizi sevdiğini ve özleyeceğini düşünüyorum ama önce asıl sorunu ortadan kaldırın...

bütün yorumlarınızı tek tek okudum teşekkür ediyorum arkadaşlar .
biz babanneyle bunu konuştuğumuzda yani bizi terketmek istediğini bizi sevmediğini söylediğimde o garip bir şekilde mutlu olacaktır. o yüzden bu konuyu onunla konuşmam
bugün ayarlayabilirsem bir psikolojik danışmanla görüşücem umarım bir çözüm çıkar ordan

Umarız hocam

BENİMDE İÇİNE KAPANIK OLAN VE NORMALDE BANA SEVGİSİNİ GÖSTERMEYEN BİR ÖĞRENCİM AİLESİYLE KAVGA ETTİKTEN SONRA "BEN ÖĞRETMENİMLE YAŞICAM ARTIK. O BENİ ÇOK SEVİYOR. ONUN YANINA TAŞINICAM" DEMİŞTİ. YANİ ONA GÖRE BENİM ONUN BAŞINI OKŞAMAM, BELKİ BİR ONAY SÖZCÜĞÜM, BELKİDE YANAKLARINDAN ÖPMEM GİBİ ÇOK BASİT OLAN ŞEYLER ETKİLİ OLMUŞ OLABİLİR.BİZDE ÇOCUĞA BU DURUMUN UYGUN OLMADIĞINI AÇIKLADIK.

SİZİN DURUMUNUZDA BABAANNEYLE KONUŞMANIZ GEREKİR ÖNCE EŞİNİZLE BERABER. SADECE SİZİN DE KONUŞMANIZIN ETKİLİ OLACAĞINI SANMIYORUM. VALLA HOCAM O YAŞ DÖNEMİNDE BİR ÇOCUK İÇİN BİR ÇİKOLATA TEKLİFİ BİLE BABAANNESİNDE KALMA İSTEMİNDE ETKİLİ OLABİLİYOR. YANİ BU DURUMDA ÇOCUĞUNUZU SİZİ SEVMEMEYLE YADA KENDİNİZİ İLGİSİZLİKLE SUÇLAMANIZ YERSİZ ÇÜNKÜ DAHA ÇOK KÜÇÜK. SİZ ASIL BABAANNENİN ZİHNİYETİNİ DEĞİŞTİRMEYE BAKIN ÇOCUĞU BİRTAKIM VAATLERLE KENDİNE ÇEKMEYE YADA SİZDEN SOĞUTMAYA ÇALIŞMASIN