0–2 yaş dönemi çocuklarda iştahsızlık

Çocuğunuzun en iyi şekilde beslenmesini sağlarken, hangi tutumları sergilemeniz gerektiği, karşınıza çıkan ortak sorunların neler olduğu ve bunları nasıl çözebileceğiniz konusu, çocuğunuzun iştah problemi açısından son derece önemlidir.

Sağlıklı beslenmenin, ileriki yaşlarda sağlık durumumuzun nasıl olacağını belirlemek açısından önemi çok büyüktür. Çocuğunuzun büyüme ve gelişmesinde de beslenme alışkanlıkları önemli rol oynar. Psikolog Dilek Kırcaoğlu konu hakkında: "Çocuğunuzun beslenme alışkanlıkları ve iştah durumu ile ilgili eğer bir hastalık durumu yoksa sizin tutumlarınız birinci derecede etkilidir. Genelde çocuğunu en iyi şekilde beslemek niyetinde olan ebeveynler, yanlış tutumları nedeniyle aslında iştahsızlık problemine kendileri neden olur. Çocuğunuz öyle ya da böyle sizin ya da ona bakan kişinin beslenme tutumlarına göre şekil alır. Bu nedenle çocuğunuzun beslenme alışkanlıklarında sorun varsa, kendi tutumlarınızı mutlaka gözden geçirmeniz gerekir. Eğer bu konuda doğal olabilmeyi başarabilirseniz, çocuğunuzun açlık ve tokluğunu kendisinin ayarlayabileceğine inanırsanız, evinizde sağlıklı beslenme prensiplerinizi siz de kendiniz için uygularsanız, çocuğunuzun iştahıyla ilgili pek sorun kalmayacaktır.


Pek çok anne, çocuklarına 'besleyici karışımlar' hazırlayarak, onun yeterince doymadığı inancı ile zorlama yaparak, tabak elde dolaşarak iştahsızlık problemini kendisi oluşturur." diyor ve 0-2 yaş dönemini şöyle anlatıyor:

0–2 yaş döneminde temel problemler ve çözümleri

Bebeğinizin beslenmesi, onun ileriki yaşlarda iştah problemi yaşayıp yaşamaması açısından son derece önemlidir. Bu dönemde, doğru beslenme tavırları sergilemeniz onun gelişiminde bir temel oluşturur. Bebeğiniz doğduğunda, ilk problem meme emmesini sağlamanız ve anne sütü verebilmenizdir. Bu dönemde ısrarcı olmadan bebeğiniz acıktıkça anne sütü almasını sağlamalısınız. Sütünüzü sağarak bazı zamanlarda bebeğinizi biberonla da beslerseniz her ikisine de alıştırmış olursunuz ve bu da size biraz kolaylık sağlar. Bebeğiniz yeterli miktarda süt aldıktan sonra memeden uzaklaşır. Aslında doğuştan itibaren açlık tokluk duygumuzu kontrol edebildiğimiz halde, annelerin en büyük kaygısı, bebeklerinin bu dönemde yeteri kadar süt alıp alamadıklarını anlayamadıklarını düşünmektir. "Acaba yeteri kadar beslenebiliyor mu?" endişesi, ileride sıkıntılara yol açar. Buna yeterli kilo alıp almadığı kaygısı da eklenir.

İkinci 6 ayda en önemli problem, katı gıdalara geçiş aşamasında yaşanır. Bebeğiniz dış dünyaya ilgisini arttırdıkça, besin maddelerine karşı da ilgi gösterir. Sizin yediklerinize de bakmaya başlar. Onun için tehlike oluşturmayacak besin maddelerine dokunmasına, tatlarını almasına, ağzına götürmesine, damak zevkinin oluşmasına izin verin.

Bu dönemde;

• Yiyecekleri bulamaç (bir sürü yiyecek karıştırılıp robottan geçirme) haline getirmeyin ve hafif pütürlü olarak verin. Tek tek verin. Bu onun pütürlü yiyeceklere kolay alışmasını ve değişik yiyecekleri keşfederek bundan keyif almasını sağlar.

• Özelikle katı yiyeceklere geçerken yapılan zorlamalar ve tüm yiyecekler karıştırılarak hazırlanan bulamaçlar, iştah problemlerinin temelini oluşturur. Bebeğiniz ilk başta yiyecekleri bir çay kaşığı kadar dener ve bazen de reddeder. Sabırlı olun. Siz stresli olursanız bebeğiniz de olacaktır.

• Kirlenmeye hazırlıklı olun.

• Ona zaman tanıyın.

• Asla ısrar etmeyin.

• Her zaman aynı miktarda yemeyebilir bundan dolayı endişelenmeyin.

• Sorun olarak gördüğünüz çoğu şey aslında sorun değil bu geçişin doğal parçasıdır. Bu şekilde görmezseniz problemler büyüyerek devam eder. Bebeğiniz sizdeki tüm kaygıları hisseder ve alır, bunu unutmayın.

• Bebeğinizin kendi kendisini beslemesi için cesaretlendirici olun ve bu şekilde daha az besleneceği konusundaki yanlış inancınızı bırakın.

• Çeşitli gıdaları sunmaya devam edin. O an yemek istemezse ısrar etmeyin daha sonra değişik tatları denemeyi sürdürün. Ona sürekli yemek seçenekleri sunmayın acıkmasına ve kendisinin talep etmesine izin verin.

Bebeğiniz bir yaşına geldiğinde, artık ailenin bir üyesi haline gelir. Evde pişen her yemeği yiyebilir. Sofraya birlikte oturabilirsiniz. Yemek zamanı aile fertlerinin bir arada olabileceği anlar yaratma açısından da önemlidir. Bebeğiniz artık kendi kendine yeme konusunda daha fazla beceri sahibidir. Onun bu isteğine izin verin.

ALINTI