MELTEM ÖĞRETMENİM

https://www.onceokuloncesi.com/anaok...7.html?t=65577

LİNKİNDE ''Anaokulunda Seperasyon Anksiyetesine Dikkat! '' BAŞLIĞI ALTINDA KONU AÇMIŞ.

KONUYU OKUDUKTAN SONRA YAPTIĞIMIZ YANLIŞLARI PAYLAŞMANIN YARARLI OLACAĞINI, BÖYLECE BİLMEDEN ÇOCUKLARI YARALAMANIN DOĞURACAĞI SONUÇLARI DA BERTARAF EDECEĞİMİZİ DÜŞÜNEREK KONUYU BAŞLATIYORUM.


AİLEYE AŞIRI BAĞIMLI OLARAK YETİŞEN ÇOCUK, OKULA BAŞLADIĞINDA KAYGI DUYAR. İŞTE BU ÇOCUKLAR BİZİ YORAN, SİNİRLERİMİZİ ZORLAYAN ÇOCUKLARDIR.

ÖĞRETMENLİĞİMİZ BOYUNCA ÖĞRENDİĞİMİZ HER YOL DENENMİŞ ANCAK HALA SUSMAMIŞTIR. SUSTURMAK İÇİN BİR TAKLA ATMADIĞINIZ KALIR.

ANNEMİ İSTİYOORUUUUUUUUM,................................ ......................


* SUSMAZSAN ANNENİ ÇAĞIRMAM

*SUS, TELEFON EDEYİM.

* SUS, YOKSA....................


* AĞLA, AĞLA Kİ.....................OLSUN......


* AMAN DA ARKADAŞINIZ NE DE GÜZEL AĞLIYORMUŞ

* BİZİM SINIFIMIZDA KİMSE AĞLAMAZ. O SES DIŞARIDAN GELİYOR.

*AĞLAMA SENİ TUVALETE KAPATACAĞIM ŞİMDİ HIII


BİRAZ ABARTTIM MI?


YOOO, BELKİ EKSİK BİLE YAZDIM.


KİMİ TEHDİT, KİMİ TIKAYICI, KİMİ KOŞULLU... NE OLURSA OLSUN BÜTÜN HEPSİNİN YANLIŞ OLDUĞUNU BİLİYORUZ. OKURKEN, YOK BÖYLE KİMSE YAPMAZ, DEMEYİN. VAR Kİ OKUL FOBİLERİ, KARANLIK KORKULARI, TUVALET KORKULARI VE NİCELERİ OLUŞUYOR.


ŞİMDİ SİZDEN RİCAM;

AÇIK YÜREKLİLİKLE AĞLAYAN ÇOCUĞA NE SÖYLEDİĞİNİZİ, ÇOCUĞUN TEPİKLERİNİ, ONA OLAN YAKLAŞIMIZI YAZABİLİR MİSİNİZ?


EMİNİM ÇOK İYİ PAYLAŞIMLAR OLACAKTIR. BİRBİRİMİZDEN ÖĞRENECEK ÇOK ŞEYİMİZ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM.


HADİ BAKALIM, BİRİNCİ KİM OLACAK? BELKİ BİR ÖDÜL FİLAN VERİRİRİM, BELLİ Mİ OLUR?

itirafa ben başlayayım
ilk önce gözlerimin içine bakmasını sağlıyor ve ellerini tutuyorum bana güvenmesini sağlaması açısından hepte yaparım bunu güven verdiğimide düşünüyorum söylediğim tekbirşey var eğer çocuk çok ağlıyorsa sakinleşmediğin sürece anneni birdaha sınıfa almayacağım diyorum çocuk bazen bunu söyledikten sonra aşırı tepki veriyor bazense birsüreliğinede olsa ağlamayı bırakıyor

Burcu BAŞKAL (burcudeu) Nickli Üyeden Alıntı

itirafa ben başlayayım
ilk önce gözlerimin içine bakmasını sağlıyor ve ellerini tutuyorum bana güvenmesini sağlaması açısından hepte yaparım bunu güven verdiğimide düşünüyorum söylediğim tekbirşey var eğer çocuk çok ağlıyorsa sakinleşmediğin sürece anneni birdaha sınıfa almayacağım diyorum çocuk bazen bunu söyledikten sonra aşırı tepki veriyor bazense birsüreliğinede olsa ağlamayı bırakıyor

İLK MESAJ.

1. OLDUN, SENİ KUTLARIM. AMA BEN, BELKİ DEMİŞTİM


İLK YAKLAŞIM ÇOK OLUMLU.

ANCAK, ''sakinleşmediğin sürece anneni bir daha sınıfa almayacağım '' DEMEK DE YANLIŞLAR ARASINDA. TEHDİT İÇERİYOR.

DOĞRU SÖZCÜK:
-SAKİNLEŞTİĞİNDE ANNENİ SINIFA ALABİLİRİM, OLMALI.

AMA.................

BAŞKA ANNELER DE SINIFTA VARSA.....


BAŞKA ANNE YOKSA, ADİL BİR YAKLAŞIM OLMAYACAKTIR.

benimde aglayan bir çocugum vardı hiç susmadan aglıyordu buna bazen ben bile şaşırıyodum nasıl yapıyor bunu diye. oyuncaklara elini bile sürmüyordu. aileye rica ettim ne olursa olsun aglasada gelmek istemiyorum desede kesinlikle taviz vermeyin koluna bir saat takın ve saatin nereye geldiginde onu almaya geleceginizi anlatın dedim. bir hafta boyunca çocukları hoşlanacakalrı alanlarda oynattım özellikle spor salonu kaydırak gibi ama hala aglıyodu arasıra saatine bakıp düşündügünde sustugunu farkettim. ailesinede tam gösterdiginiz saatte gelin ve alın kesinlikle dedim. hatta çok zor olsada hikaye okurken vb. zamanlarda agladıgını hep görmezlikten geldim. dige rçocukalrın öğretmenim arkadaşımız aglıyooooooooooo diye bagırmalarına ragmen eger yanına giderseniz özel ilgi gösterirseniz daha fazla şekilde ağlamasını sürdürüyor. görmezlikten gelin her aglamadını gördügünüz o saniyelik durumları değerlendirin. ödülle pekiştireçle ama agladıgı anda pekiştireçlerinizi geri çekin kesinlikle taviz vermeyin. ben aileyide sınıfa almıyorum annesini istemeyen çocuklar bile istemeye başlıyo sınıfta bir veli gördügünde. ilk günden itibaren almıyorum kesinlikle.

veeeeeeee sonuç aglayan çocuklarım sınıfın en uyumluları haline geliyor ama sabır sabır sabır gerekiyor bunun için biraz beklemeniz gerekiyor.

rabia06 Nickli Üyeden Alıntı

benimde aglayan bir çocugum vardı hiç susmadan aglıyordu buna bazen ben bile şaşırıyodum nasıl yapıyor bunu diye. oyuncaklara elini bile sürmüyordu. aileye rica ettim ne olursa olsun aglasada gelmek istemiyorum desede kesinlikle taviz vermeyin koluna bir saat takın ve saatin nereye geldiginde onu almaya geleceginizi anlatın dedim. bir hafta boyunca çocukları hoşlanacakalrı alanlarda oynattım özellikle spor salonu kaydırak gibi ama hala aglıyodu arasıra saatine bakıp düşündügünde sustugunu farkettim. ailesinede tam gösterdiginiz saatte gelin ve alın kesinlikle dedim. hatta çok zor olsada hikaye okurken vb. zamanlarda agladıgını hep görmezlikten geldim. dige rçocukalrın öğretmenim arkadaşımız aglıyooooooooooo diye bagırmalarına ragmen eger yanına giderseniz özel ilgi gösterirseniz daha fazla şekilde ağlamasını sürdürüyor. görmezlikten gelin her aglamadını gördügünüz o saniyelik durumları değerlendirin. ödülle pekiştireçle ama agladıgı anda pekiştireçlerinizi geri çekin kesinlikle taviz vermeyin. ben aileyide sınıfa almıyorum annesini istemeyen çocuklar bile istemeye başlıyo sınıfta bir veli gördügünde. ilk günden itibaren almıyorum kesinlikle.

veeeeeeee sonuç aglayan çocuklarım sınıfın en uyumluları haline geliyor ama sabır sabır sabır gerekiyor bunun için biraz beklemeniz gerekiyor.

BU GÜZEL YAKLAŞIMINIZ ARKADAŞLARIMIZA FİKİRLER VERECEKTİR, TEŞEKKÜRLER ÖĞRETMENİM.

Ben ilk gün görmezden gelemiyorum ağlayanları. kucağıma alıp sımsıkı kucaklıyorum. çok tatlı bir çocuk olduğunu onu çok sevddiğimi birlikte çok güzel oyunlar oynayacağımızı filan anlatıyorum. sonra sakinleşince yapmak istediğin birşey varmı diyorum. bazen oturcam sadece diyolar. o zaman tamam biraz otur, birlikte oyun oynayalım diyorum. oyuna kendi katılıyo sonra şimdiye kadar böyle oldu yani sonra çaktırmadan onu oyunlarda birinci yapıp gülen yüz yapıştırıyorum yakasına. ertesi gün yine o ağalayan öğrencim sadece oturucam ben diye okula geliyor. bir süre oturup etkinliklere katııyor.

onun dışında yemek saatinde çok ağlıyo öğrencilerim. kahvaltı yapmak istemiyorlar annemi çok özledim filan diyorlar. işte bende o zaman ne yapacaağımı ne diyeceğimi bilemiyorum. yeme desem hep ağlıycak hiç yemeyecek..anlatıyorum onlara çok besleyici yemezseniz güçlü çocuklar olamazsınız hasta olursunuz vs vs ama anlamıyolar. bazen bi tadına bak en azından bakalım beğenecekmisin diyorum zorla bakıyor tadına yinede yemiyorlar. bu sene yemek saatim çooook zor geçecek. neler demeliyim nasıl ikna etmeliyim yemeye?

rabia06 Nickli Üyeden Alıntı

benimde aglayan bir çocugum vardı hiç susmadan aglıyordu buna bazen ben bile şaşırıyodum nasıl yapıyor bunu diye. oyuncaklara elini bile sürmüyordu. aileye rica ettim ne olursa olsun aglasada gelmek istemiyorum desede kesinlikle taviz vermeyin koluna bir saat takın ve saatin nereye geldiginde onu almaya geleceginizi anlatın dedim. bir hafta boyunca çocukları hoşlanacakalrı alanlarda oynattım özellikle spor salonu kaydırak gibi ama hala aglıyodu arasıra saatine bakıp düşündügünde sustugunu farkettim. ailesinede tam gösterdiginiz saatte gelin ve alın kesinlikle dedim. hatta çok zor olsada hikaye okurken vb. zamanlarda agladıgını hep görmezlikten geldim. dige rçocukalrın öğretmenim arkadaşımız aglıyooooooooooo diye bagırmalarına ragmen eger yanına giderseniz özel ilgi gösterirseniz daha fazla şekilde ağlamasını sürdürüyor. görmezlikten gelin her aglamadını gördügünüz o saniyelik durumları değerlendirin. ödülle pekiştireçle ama agladıgı anda pekiştireçlerinizi geri çekin kesinlikle taviz vermeyin. ben aileyide sınıfa almıyorum annesini istemeyen çocuklar bile istemeye başlıyo sınıfta bir veli gördügünde. ilk günden itibaren almıyorum kesinlikle.

veeeeeeee sonuç aglayan çocuklarım sınıfın en uyumluları haline geliyor ama sabır sabır sabır gerekiyor bunun için biraz beklemeniz gerekiyor.

kesinlikle çoğuna katılıyorum fakat sınıfa hiç ama hiç girmeyen kapı önünde direnen çocuklar da var.. ya da sınıfa girse bile ağlayan ama normal bir ağlama değil canı yanıyormuş zannettiğiniz ölçüde bir ağlama hiç bir sözü dinlemeden ağlamayı sürdürme peki bu çocuklar için bir çözüm öneriniz var mı? çünkü çocuk bu şekilde ağladığında yanına yaklaştığınızda dahi sizi dinlemiyor. teşekkürler.

A.NAZ Nickli Üyeden Alıntı

onun dışında yemek saatinde çok ağlıyo öğrencilerim. kahvaltı yapmak istemiyorlar annemi çok özledim filan diyorlar. işte bende o zaman ne yapacaağımı ne diyeceğimi bilemiyorum. yeme desem hep ağlıycak hiç yemeyecek..anlatıyorum onlara çok besleyici yemezseniz güçlü çocuklar olamazsınız hasta olursunuz vs vs ama anlamıyolar. bazen bi tadına bak en azından bakalım beğenecekmisin diyorum zorla bakıyor tadına yinede yemiyorlar. bu sene yemek saatim çooook zor geçecek. neler demeliyim nasıl ikna etmeliyim yemeye?

bence yemek saatinde o ağlayanlar ya yemek seçenlerdir yada yemeği hep annesi yedirenlerdir.

2 seçenekte de aklına annesi geliyor olmalı.

tek başına yemek yiyebileceği bunu başarabileceği söylenerek telkin edilebilir.

ben ilk zamanlar yemeklerini yemeleri konusunda baskı yapmıyorum,yemek yemek istemeyenlere masadan kalkmak isteyenlere yemeseler bile sadece masada oturup beni ve arkadaşlarının yemeklerini yerken beklemelerini söylüyorum.bir süre sonra zaten kendiliğinden yiyorlar.

eda bayrak Nickli Üyeden Alıntı

kesinlikle çoğuna katılıyorum fakat sınıfa hiç ama hiç girmeyen kapı önünde direnen çocuklar da var.. ya da sınıfa girse bile ağlayan ama normal bir ağlama değil canı yanıyormuş zannettiğiniz ölçüde bir ağlama hiç bir sözü dinlemeden ağlamayı sürdürme peki bu çocuklar için bir çözüm öneriniz var mı? çünkü çocuk bu şekilde ağladığında yanına yaklaştığınızda dahi sizi dinlemiyor. teşekkürler.

bendeki çocukta bu şekilde sınıfta annesi olsada resmen anırarak ağlıyor olmasada ne istediği sorulduğunda hiçbir şekilde yanıt alınamıyor annesini öyle bir tutuyor ki bıraktırabilene aşk olsun sorumluluklar vermeye çalışıyorum bu sefer beni gördüğündede annesine kapanıyor çocuğu kaybetmek istemiyorum bu çocuğa nasıl davranayım bilemedim?

ilk göreve başladığım yıllarda vardı öyle bir öğrencim kendini yere atar paralar avazı çıktığı kadar bağırırdı. önceleri çok zor oldu ama daha sonra görmezden gelmeye başladım tabi diğer öğrencilerim de görmezden geldiler. alışmışlardı onun bu haline daha sonra o da alıştı bıraktı ağlamayı...