UYKUSUZ GECELER OROTORYOSU
ERKEK:
Birinci Dünya savaşı bulmuştu sonunu,
Şaşırmıştı Avrupa kendi yolunu.
KIZ :
Fakat tanımıyordu Türk’ün oğlunu.
Donanmayla İzmir’e geldiği zaman,
KORO : Gözünü kırpmadı plan yaptı Ata’m.
ERKEK :
Düşman olmaz hayal kuruyor,
Anadolu’mu paylaşmak istiyordu.
KIZ :
Türk Milleti ise cesur,bekliyordu.
Güvenirken silaha çıldırmış düşman,
KORO : Mumlar bitti ama yine çalıştı Ata’m.
ERKEK:
Düşman olmuş batılının maşası
Unutmuş mu Fatih’i,Alparslan’ı?
KIZ :
Bilmiyor mu Türk’ün kalbinde yananı,
İsterken O,koparmayı candan,
KORO: Sabahlara kadar ayaktaydı Ata’m.
ERKEK:
Yurdum paramparça,her tarafta düşman,
Silahım süngü olsa ,ekmeğim yavan,
KIZ :
Yine de eser rüzgarım , ah ne yaman
Sarılmışken çevrem doğudan,batıdan,
KORO : Mavi gözlerini hiç yummadı, sabaha dek Ata’m.
ERKEK:
Tutmuş düşman Kocatepe’yi dört yandan
Mehmetçik öldü,vatan kaldı yaşayan.
KIZ :
Bu gün Türkiye’m hediyedir O’ndan
Zor durumdayken millet,Allah’a tapan,
KORO : Uyku nedir bilmedi,düşündü hep Ata’m.
ERKEK:
İtalyan’ı,Fransız’ı ve Yunan’ı,
Tanıdı,kendini ateşe atanı,
KIZ :
Vatan için toprak altına yatanı
Unutmuşken bunu karşıdaki düşman
KORO : Dinlenmeden çare aradı Ata’m.
ERKEK :
Bir on Kasım sabahı güneş doğmadan
Yüce milletin matemi son bulmadan,
KIZ :
Dokuzu beş geçe durdu yelkovan.
Ebedi uykusuna dalarken Ata’m
KORO : Uyuyabilir mi hiç yas tutan vatan?
ERKEK :
Çalıyor acı acı bu gün sirenler,
Ağlıyor dünya yüzündeki tüm Türkler.
KIZ :
Neler kazandırdı ,O ,bizlere neler,
Ne yaşlar dindi , ne matem sona erdi,
KIZ VE ERKEK :
Ama kalbimizde hep,
KORO : ATA’M ÖLMEDİ