vay arkadaş..zıpladı sinirim bu hafta..ben 5 yıllık öğretmenım böyle ağlayan meslektaşımı görmedım..görev yılı benı 3e katlar..ama gel gör bence özguven 0..
konuya gelelım..benım geçen yılkı mınıklerım bu şahısta 1e başladı..hergun yakınır durur bana özellikle..bu çocuklar hiç oturmuyor sınıfta ders anlatılırken,hiç susmuyor..böyle çocuk görmedim dıye..söylüyorum derslerı farklı daha 1 ay olmuş..bılemem dıyorum..kısacası nasıl eğittın demeye getırıor..bende dıyorum..benım verdığım eğitımın kalıcılığı için evde devamı gelecek..bende duran çocuk sızde dayakla bile durmuyorsa ben nasıl tuttum..kaldı ki bana gelen ne okulu bilir,ne sayıyı tanır ne de kavramları tam bilir..kalem tutmayı bilmeyenler olaydı bu arkadaş ne yapardı bılmem..tek problemı çocuğun yaramazlığı..ama olumlu yonlerı ağzına almıyor..ben altta kalmam ama insan üzülüyor niye kıymetimiz bilinmez ki??ben kımseye laf demezken bunlara cvp verm eye mecbur kalıyor ınsan..valla içten olmak gerekirse şunu düşünüyorum.."ben bakıcı değilim elimden geleni yapıp eğitım verdıysem sen bunu nasıl yapamazsın be öğretmenim!"demeyi kibarca nasıl yaparım?benim dilimin vitesi yok..