arkadaşlar sınıfımda yani öğrenciyim ben bi akıl hastası var yani aklı yerinde ama dersi dinlemiyor dersin huzurunu bozuyor küfür aediyor oukldan kaçıyor ve okul aletlerine zarar veriyor biz bunu sınıfça attırmak istiyoruz nasıl bir dilekçe yazarımve nereye göderrim dilekçeyi verirseniz sevinirim

çok çok üzüldüm .keşke bu soru böyle bir arkadaşımız var ona nasıl yardımcı olabiliriz olsaydı.attırmak çok kötü bir tabir bence sizler gibi onun da eğitim alma hakkı var.

üniversiteyi bitirmiş bir kişinin, akıl hastası lafı abes geldi... Biz bu öğrencilere zihinsel engelli yani kaynştırma öğrencisi diyoruz.. bizim için önemli olan rahatsızlığının teşhisi, bunun için de RAM'dan bir rapor talep edip, bu çocuğa nasıl yaklaşabileceğimizi öğrenmemiz lazım....

Bence o dilekçeyi senin için yazsalar daha hayırlı olur.

''Sınıfınızda bir akıl hastası var. Aklı yerinde fakat dersi dinlemiyor'' Attırmak, deli, manyak falan ne kadar kötü ithamlar. Eğitimci adayıyız sanırım biz. Biraz daha sakin olmanızı tavsiye ederim. Sorunu tam anlayamadım, sınıftan kastınız ney, attırmaya çalıştığınız bu ''akıl hastası''kim. Siz hangi vasıfla attırıyorsunuz. Potaya basket mi atıyorsunuz.

Bence sinirlerinizin okşanmaya ihtiyacı var. Sizi stajyer bir öğretmen ve sınıfı da diğer veliler olarak düşünüyorum. Herçocuk bir değildir. Herkesin bir problemi vardır bunu unutmamanız gerekmektedir öncelikle... Ve bu mesleği yapmakta kararlıysanız bu çocukların yaşlarını muhakkak göz önünde bulundurmalısınız.

Öncelikle geriye yaslanıp bahsettiğiniz sorunların nedenini araştırmaya çalışınız. Çocuğun aklı yerinde olduğunu söylüyorsunuz, çocuğun yeteri kadar ilgisini çekmiyor olabilirsiniz. Herçocuğun isteği bir olmayabilir. Sıkı bir veli işbirliği şart ama öncelikle çocuğa (sanırım çocuk, sınıf arkadaşın değil diye düşünüyorum) işe yaramaz bir asalakmış düşüncesinden sıyrılmanız gerekmektedir.

bende öğrenciyim arkadaşım.fakat bu kullandığın terimleri değil ağzıma,elime getirip böyle bir siteye yazmak aklıma bile getirmem...bence sen yol yakınken bu meslekten vazgeçç..ben daha kıyısına vardığıma bile inanmıyorum ki,çok verici olman gereken,ders öğrenirken bile hep,önce ben düzelmeliyim,örnek olmalıyım,onları kazanmalı ve en iyisini,en doğrusuyla öğretip topluma hazırlamalıyım,demelisin...hatta benim hedefim;öğretmen olduğumda benden mezun olmuş öğrencinin,ilkokul öğretmeni gelip,her yıl tekrarlanarak...sağolun öğrencilerinizi ilkokula gerçekten hazırlamış,sosyal,bilişsel,duygusal ve zihinsel gelişimlerine direk etkili olmuşsunuz,bundan sonrası da bizlerin işi...denilebilen bir öğretmen olup,öylede öğretmenlerin yaşadığı bir ülke görmek...en sıkı çalıştığım dersim ise,turkçe dil etkinlikleri arkadaşım...stajı bırakmalı ve öğrencilik yıllarına dönmelisin yada kendi adıma, önce kendini duzeltmeni önereceğim.böyle bir anlayış olmamalı bence.burada bizden buyukler,uzun yol almış insanlarda sanırım aynı düşüyorlar..

teşekkürler poe,böyle bir durumda karşılaşıldığında ne yapmamız gerektiğinin izahı çok önemliydi benim için.elbet stajımda görüyor ve biliyorum yeniden yeniden duymak zihnime işlemek istediklerimden...yeniden teşekkürler

başlığı okuyunca acaba liseden falan mı bahsediliyor diye düşündüm..bende poe öğretmenime kesinlikle katılıyorum.

Okul bittiğinde ve atama durumlarının söz konusu olduğu dönemde ''atanamasam da iyi ki bu mesleği okumuş, iyi ki herkesin 'daha bu çocuk, boşversene anlamaz zaten' söyleminin yanlışlığının farkına vardığımı görmek, o ''boşverilen çocuğun'' ilerde de bizi boşvereceğini bilmek, o çocuğa birşeyler öğretmek, yeri gelip ondan birşeyler öğrenmek, o kadar doğal esprileri bir arada görmek '' atanmasam da iyi ki bu bölümü okumuşum'' demem için yeterliydi...

Hem hocam hepimiz de insanız, kızabiliyoruz onlara, bağırada biliyoruz bazen... Bu da ''onları oldukları gibi kabul etmeyi'' unuttuğumuzdandır. Oldukları gibi kabul etmek bu meslek için meslek sloganı diye düşünüyorum. Umarım hep aklımızda kalır okulöncem hocam