Hepimiz insanız ve ilişkilerde hata yapabiliriz. Bazı hatalar var ki, bunlar kolaylıkla affedilebilir. Bazıları ise kesinlikle affedilmemeli.

Çünkü affederseniz, ona aynı hatayı bir kez daha yapma hakkı verirsiniz. İşte affedilebilecek ve affedilmeyecek hatalardan bir kaçı..

Affedilebilir hatalar;

Küçük yalanlar
Öfke anında ağızdan istenmeden çıkan sözler
Randevuya gelmemek ya da gecikmek
Özel günleri unutmak
Yeterince vakit ayırmamak
Sorumsuzca davranmak
Aileye, arkadaşlara düşkünlük
Küçük ayrılıklar
Meraklar ve hobiler

Affedilmeyecek hatalar;


Şiddet
Aldatmak
Büyük yalanlar
Umursamazlık
Cimrilik
Aşağılamak
Saygısızlık
Kabalık
Alkol ve uyuşturucu gibi..


Alıntıdır..


Peki sizler neleri affeder?Neleri affedemezsiniz?

Elinde olmadığnı düşündüğüm şeyleri affederim ama bilerek yapılan hatalar, onursuz davranışlar, şiddet ve küçültücü davranışları pek kolay affetmem. Yalanı da gereksiz bulurum. Herşeyi karmaşık hale getirir ve eninde sonunda seni küçültür. Kendi cezasını kendi kendine verir zaten eğer yalan söylüyorsa....

yaş ilerledikçe prensiplerinizden taviz vermek gerektiğini görüyor,kurallarınızda , esnek davranmaya başlıyorsunuz,yaşadığınız ortam,koşullar sizi bunlara zorluyor,gerek iş hayatınızda,gerek okul hayatınızda,evliliğinizde,aile ilişkilerinizde v.b
yaş 35 yolun yarısı...(temmuzun 26sından sonra 35 yaştan gün almaya başlayan biri olarak konuşuyorum) ama bundan 10 sene önce bu soru bana sorulsa tıkır tıkır cevaplarım hazırdı...
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Cahit Sıtkı Tarancı

Valla konusuna/durumuna/lafına göre değişir.En basitinden kızgın olabilir ama konuşmalarına dikkat etmeli.

kişisine, durumuna göre değişir
genelde affediciyimdir

aldatmak cinsiyet ayırt etmeksizin hiçbir şekilde affedilemez.
büyük yalanlar, saygısızlık ve aşağılamak o anki şartlara göre değerlendirilebilir.
diğerleri de olumsuz davranış olsada konuşarak çok rahat çözüme ulaştırılabilinecek konulardır. bence

hayatım boyunca hep affedici oldum tabiki affetmek yardana mahsustur fakat hiç birine dargınlığım olmamıştır ama şu fani dünyada tek affetmeyeceğim şey İHANET