aynı dert her yerde var öğretmenim şuan aynı dertle bende uğraşıyorum.
biz insanların çocuklarını onlardan daha çok seviyoruz. hepsi için demiyorum ama çoğu gerçekten çocuğunu sevmiyor.
bende sınıfımın çok kötü olan halı flkesini kaldırtıp parke döşettim boyasını filan yaptıracaktım velinin biri şimdiye kadar böyle geldi okudu birşey olmadı
niye değiştiryorsun öle okusaydı diye tepki gösterdi. yok üst makamlarla konuşacağım bilmem ne diye okula geldi.
insna tabiki üzülüyor bunları görüncee
ama o yapmak istediklerimi çocuklara anlatınca onlardaki o heyecanı görünce bende mutlu oluyorum.
ben akşam yastığa başımı koyduğumda iyiki çocuklar için iyi birşey yapmak için adım atmışım diye vicdanım rahat uyuyacağım, ama o veliler aynı vicdan rahatlığını yaşayacakmı bilmiyorum. tabi bende de pişmanlık yokmu bazen oluyor. ne diye kendimi yoruyorum gir çık dersine diyorum ama o zaman benim vicdanım da rahatsız oluyor. ben lafda öğretmen olmak istmiyroum çünkü