arkadaşlar zümremin snıfında atipik otistik öğrencisi var.ve annesiyle sorun yaşıyor. kadın camdan oğlunu izlemek istiyor. bu konu milli eğitime kadar gitmiş.sizce ne yapmalıyız. lütfen fikir verin

çocuk ilk defa bu yıl mı okula başladı? annesinden ayrılmak istemeyen bir çocuk mu?
eğer öyleyse ilk başlarda uyum sürecinde gerekli şeyler yapılmış ve sınıfa alışmış olması gerekir. anne neden izlemek istiyor peki.

Meryem DURMUŞ (ermer) Nickli Üyeden Alıntı

çocuk ilk defa bu yıl mı okula başladı? annesinden ayrılmak istemeyen bir çocuk mu?
eğer öyleyse ilk başlarda uyum sürecinde gerekli şeyler yapılmış ve sınıfa alışmış olması gerekir. anne neden izlemek istiyor peki.

onu bilmiyorum hocam. bizden camdaki süslerin bir kısmını sökmemizi söylüyor. bizde sökemeyiz istersen izle dedi arkadaşta. çocugunun okuldaki hareketlerini takip edecekmiş gelişimini görecekmiş. zaten gün boyu kapıda bekliyorsunuz dedim ben. siz ögretmenden gerekli bilgiyi alırsınız dedim. yok kadın dediğim dedik aynı şeyi söyleyip duruyor. kapıdan gelişimini göremiyormuş. birde gitmiş müdüre milli eğitime şikayet etmiş

merhaba dilek hocam...ben bir köy okulunda görev yapıyorum.şu an üçüncü sınıfa giden öğrencimin kardeşi 4 yaşında yaygın gelişimsel bozukluk ve otistik tanısı var.Ben idarecilerim istememesine rağmen ailesini de çok sevdiğim için bu öğrenciyi aldım.Benim şanslı olduğum nokta ailesinin bana her konuda çok yardımcı olması.İlk başlarda oyun saatlerinde aldım sadece.Alıştıkça okulda kalma süresini arttırdım.Şuanda tam gün okula devam etmekte.Çok fazla zorlandığım noktada ailesi gelip alıyor.Çünkü bazen okulu ayağa kaldıracak kadar ağlayabiliyor.Baştaki duruma göre çok fazla gelişim gösterdik.Hiç oturamazken etkinlikleri bizimle birlikte oturarak yapmaya,bana,arkadaşlarına,sınıfta bulunan oyuncak ve materyallere hiç ilgi göstermezken ilgisini bize yöneltmeye başladı.Benim tek sıkıntım özel nedenlerden husumet yaşadığım müdür yardımcımın aile ile arası çok iyi olduğu halde çocukla ilgili sürekli beni sorgulamaya çalışması...kayıtlı olduğu halde bunun burada ne işi var?siz bununla ilgilenir diğer çocukları ihmal edebilirsiniz?bu çocuk niye sınıftan dışarı kaçıyor gibi sorularla beni sıkıştırmaya çalışması.Ama ben mücadelemden yılmayacağım o çocuk için bir nebze birşey yapabilirsem ne mutlu bana.Onu benim için bir yük olarak görmüyorm.O kadar masum ve savunmasız ki.Öğrencilerim de yaşları küçük oldukları halde çok anlayışlılar ve hep yardımcılar.Veyselimizi el bebek gül bebek büyütüyoruz eğitiyoruz hep birlikte işin kısası.Umarım bu iki yıl zarfında ilerleme katedebilir.

bu arada hocam ben bu öğrencimden gttiği rehabilitasyon merkezini arayarak bilgi aldım sınıfta ne kadar süre kalabiliyor bunu onlar belirliyormuş.Bildiğim kadarıyla da aileyi biz yardımcı olması için eğitim sürecine katmazsak aile bize müdahale etme hakkına sahip değilmiş.