Erken Çocukluk Eğitimi Temel İlkeleri
Program Yaklaşımları ve Temel İlkeleri
Erken Çocukluk Eğitiminde etkili programlar, gelişim açısından uygun programlardır. Hedef kitlenin gelişim özellikleri nedeni ile yaş önemli bir etmendir. Çünkü farklı yaşlardaki çocukların ihtiyaçları da farklıdır. Önemli olan hedef kitlenin ihtiyaçlarını göz önünde tutan ve o kitleye uygun olan programlar uygulamaktır. Ayrıca aynı yaşlarda olmalarına rağmen çocuklar gelişimlerinde bireysel farklılıklar göstermektedir. Bu bireysel farklılıklar da eğitim programlarında göz önüne alınmalıdır.
Çocuğun gelişimi, doğumdan önce başlayan ve yaşam boyu devam eden, birbirinden sinerjik bir biçimde etkilenen fiziksel, zihinsel, duygusal ve sosyal boyutları içeren ve çevre ile etkileşim içinde olan bir süreçtir. Çevre birbirinin içine oturan sistemler olarak ve dört düzeyde tanımlanmıştır (Bronfenbrenner, 1979): çocuğa en yakın çevre, yani ailesi (mikrosistem); çocuğun aile dışındaki yakın çevresi, yani akrabaları, komşuları, arkadaşları (mezosistem); çocuğun yaşadığı çevredeki sosyal ve idari yapılar (egzo-sistem); çocuğun yafladığı ülkedeki ulusal kurumlar, hükümet politikaları (makro-sistem).
Herhangi bir EÇE sisteminin etkili olabilmesi için; birbirinin içine oturan sistemler olarak dört düzeyde tanımlanan çocuğun çevresi bütünsel bir şekilde desteklenmelidir. Yani aile desteklenmeli, çocuğun yaşadığı topluluk erken çocukluk gelişimi konusunda bilgilendirilmeli, topluluk değişim için harekete geçirilmeli, sağlık, bakım eğitim sistemleri geliştirilmeli ve devlet tüm bunları göz önünde bulundurup, politikalarını bu noktaları destekleyecek şekilde belirlemelidir.
ALINTI
