bu kadar zor muydu hayata tutunmak
belki de bana kolay geliyordu
kolay geliyordu senin bir iki kelime konuşman
gözlerime umutsuzca bakıp ağlaman
bu kadar zormuy du o birkaç damlayı tutman
yine de kıyamıyordum sana
aslında sana değil, kıyamadığım kendi yalnızlığımdı
çünkü sen gidersen ben yalnız kalacaktım
bu ev,bu şehir senle gidecek ve ben hep arkandan bakacaktım.
ağlamaklı olacaktım yine ben...
ve bu kadar zor muydu söyle bana...
beni de alıp yanında götürmen