Gecenin karanlığı ay ışığına yenilmiş.
Bir çiğdem çiçeği,
Kokusunu salmış her yere.
Çiy taneleri,
Sabahı beklemekte.
Toprak ana,
“Kınalı Kuzular” ı ağırlıyor olmanın hüznüyle mahzun…
Geceyi bir matem kaplamış, ay ışığına inat;
Çiğdeme inat, çiy tanelerine inat.

Daha dün davulların çalındığı köylerde,
Her taraf sessiz bu gece.
Bu gece yas var.
Bu gece,
Ölüm uğramış köylere.

Sen ay ışığı,
Sen çiğdem çiçeği…
Ve çiy taneleri…
Bütün güzelliğinize rağmen,
Ne işe yarıyorsunuz şimdi?
Ümidi koyabilir misiniz yüreğimizin bir yerine?

Bu gece,
Matemin saltanatı hüküm sürmekte…
Bu gece,
Gözlerimiz derin bir kuyuya dalmış,
Çıkmazlara gebe.
Kınalı kuzularımız şimdi nerede?
Şimdi nerede,
Yollarını sabırsızlıkla gözlediğimiz,
Ciğer parelerimiz?
Şimdi nerede,
Kokusuna hasret kaldığımız,
Sevmeye doyamadığımız, yavrularımız?
Şimdi nerede?

Siz,şehitlerimizin anneleri,
“Vatan sağ olsun” diyecek kadar vatansever,
Ocaklarına düşen ateşlere rağmen soğukkanlı,
Gurur yüklü, asil ruhlu…
Bir o kadar güçlü yüreklerinizle,
Buyurun,
Buyurun annelerimiz!
Yeriniz başımızın üstünde...


Ülkü Duysak

Yüreğinize, kaleminize sağlık öğretmenim.

teşekkürler.. kolay değil allah sabır versin hepsine