NELER ÖĞRENDİM....‏

HAYATTAN

*Geniş ve rahat olmayı öğrendim...

Ölümün dışında hiç bir şey göründüğü kadar önemli ve acil olmadığını öğrendim...

**

*Coşkulu ve neşeli olmadığım zaman, bunun hiç kimsenin suçu olmadığını ve gülümsemem gerektiğini öğrendim...

**

*Cesur olmayı; değilsem bile öyle davranmayı öğrendim...

Nasıl olsa, aradaki farkı kimsenin anlamadığını öğrendim...

**

*Cazibemle 15 dakika idare edebildiğimi, ama ondan sonra mutlaka bilmem gereken bir şeyler olduğunu öğrendim...

**

*Hiç kimsenin sır saklamadığını...

Çünkü herkesin,"birine söylemek ihtiyacı" hissettiğini öğrendim...

**

*Yanıtını bilmediğim ve emin olmadığım konularda "Bilmiyorum" demenin daha faydalı olduğunuöğrendim...

**

*Ağzımı kapalı tuttuğumda, fazla hata yapmadığımı öğrendim!...

**

*Başarıya çıkan bir "asansör" olmadığını, tırmanmak gerektiğini öğrendim...

**

*İnsanların bana sadece,-benim izin verdiğim şekilde-davranabildiklerini öğrendim...

**

*Kıskançlığın, mutluluğun düşmanı olduğunu ve "mutlu olmak için başkalarına güvenme"nin sonsuza kadar hayal kırıklığı getirdiğini öğrendim...

**

*İnsanların kendinden daha az başarılı insanlarla, başarısını; mutsuz insanlarla da mutluluğunu konuşmaması gerektiğini öğrendim...

**

*Başkaları için olumsuz düşünüp acımasız ve kırıcı olanların, aslında güçsüz kimseler olduğunu ve sevgiyi sadece güçlü insanların bildiğini öğrendim...

**

*İnsanlara artık kızmıyorum...

Çünkü, hayatlarında hataları, sorunları, mutsuzlukları olan insanların,karşılarındakileri kendi yerlerinde görmeye çalıştıklarınıöğrendim...

**

*"Ben bu hatayı nasıl yaptım?"

demek yerine,

en mükemmel düşünenlerin bile hata yapabileceğini; önemli olanın, ders alıp yinelememek olduğunu ve yeni hatalardan daha az zararlı çıkmayı öğrendim...

**

*Hayattaki en önemli çözümün, neyin "önemli" olduğuna karar verip gerisini çöpe atmak olduğunu öğrendim...

**

*BENİ ELEŞTİREN, BANA BİR ŞEYLER SÖYLEME YETİSİNİ KENDİNDE BULANLARA , "CEVAP VERMEME"Yİ ÖĞRENDİM...

ÇÜNKÜ BU TARTIŞMA, HİÇ BİR ZAMAN BİTMEYECEKTİR...

**

*Sadece "ders almak" için arkama bakmayı,

sadece "yüksek sesle düşünebilmek" için sorunumu bir başkasına anlatmayı öğrendim..."Çözüm"için değil...

**

*"İmkânsız" diye bir şey olmadığını, çok istediğimde imkansızı elde edebildiğimi, asıl savaşı kazanabilmek için "küçük çarpışmaları kaybetmeyi" göze almayı öğrendim...

**

*Zamanı ve sözleri, dikkatsizce kullanmamayı öğrendim...

Çünkü geri alamıyorum...

**

*Ne kadar çaba harcarsam harcayayım, bazılarının mutsuzluk için her zaman bir "neden" bulabildiğini öğrendim... ARTIK ÇABALAMIYORUM!

**

*Önemli olan şeyin, başkalarının benim hakkımda ne düşündükleri değil; benim kendim hakkındaki düşüncelerim olduğunu öğrendim...

**

*"Affetmek ve Unutmak"...

Eğer güçlüysen başarabildiğini ve kin tutmanın beni rahatsız ettiğini öğrendim...

**

*Nerede ve ne şartlarda olursa olsun, yaşadığım yeri güzelleştirmeyiöğrendim...

**

*Sürekli "BEN DÜRÜSTÜM, BEN DOĞRUYU SÖYLÜYORUM, SEN FARKLISIN" diyenlerden kuşkulanmayı öğrendim!...

**

*Durum ne kadar vahim olursa olsun, soğukkanlılığımı yitirmemeyi, gülümsemeyi; her şeyi negatif ve kötü düşünen, mutsuz olan insanlardan ayrı kalmayı öğrendim...

**

*Beni kızdıran birine cevap vermeden önce, 10 saniye düşünmeyi, Nefes almayı ve kendime sakinleşmek için zaman tanımayı öğrendim...

**

*Bugünkü her üzüntümün ve her acımın, benim yarınki mutluluğumu hazırladığını öğrendim...

**

*Yapmak istediklerimden asla vazgeçmemeyi, büyük düşlerin gerçeklerden daha güçlü olduğunu ve "başarmanın en kısa yolu" olduğunu öğrendim...

**

*"Kaybedecek neyim var?" demek yerine , yaşadığım her şeyde "kazanacak çok şeyim var!" demeyi öğrendim...

**

*Hayatı, gereğinden fazla ciddiye almamayı öğrendim...

**

*En önemlisi de, kendime gülmeyi, kendimle eğlenmeyi, kendimi sevmeyi öğrendim!...

Çok teşekkürler.

ne çok şey öğreniyoruz farkında olmadan
çok teşekkürler canım :)

Bu ilaç gibi cümleler için çok teşekkürler.

güzeldi....teşekkürler:)

öğreniyoruz farkında olmadan değilmii hayat neler öğretiyor inana birşey değll