Evet tatlım bu kitabı okumuştum..Olayların karikatüre edilmesi çok hoşuma gitmişti..Çocuk ve ebeveyni arasında geçen diyaloğu çok beğenmiştim : "-Ahmet bana yumruk attı ve...Baba,beni duyuyor musun?" (Baba ses çıkarmadan dinliyordur) Çocuk anlatmaya devam eder.."-Ve ben de ona vurdum..O da bana hem de daha sert vurdu.O çok kötü biri!" (Baba hala susarak çocuğu dinlemektedir.Çocuk kendi kendine biraz düşünür ve tekrar konuşmaya başlar..) "-Biliyor musun baba,bundan sonra artık Hasan la oynayacağım.O insanlara yumruk atmıyor
..." Altındaki açıklama çok hoş.." "Dertlerinizi sizi gerçekten dinleyen birine anlatmak çok daha kolaydır.Bazen ebeveynin birşey söylemesine bile gerek yoktur.Çoğu kez, bir çocuğun ihtiyacı olan tek şey,ona duygularının anlaşıldığını hissettiren,sıcak bir sessizlik ortamıdır..."