|
|
|
Dağılmış eşyalar dört bir yana,
Sessizliğimiz uykusuzluktan değil,
Toplasan iki kişi eder miyiz hala?
Beni biraz böyle hatırla
Biliyorum bir kaç kere açılmaz hiçbir bavul
Biliyorum çalışmaz saatler gibi
Bu ev, ev değil artık
Biliyorum çok üzgünüm
Karşımdasın ama bak yoksun burada
Hatırla kaybettiğin herşey gibi
Yabancı bir korkak belki
Böyle hatırla
Sarıl kendine sıkıca,
Bu hayat benim değil de
Beni biraz da böyle hatırla
Beni biraz da böyle hatırla
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
Emre Aydın ve güzel şarkısı.. teşekkürler
“İnsanın ölümden korkar gibi görünmesi bir yanılsamadır. İnsan, aslında yokluktan, yokluğun getireceği sonsuz ayrılıktan özellikle de kendinden sonsuz ayrılmaktan korkar. Ölümse, hem ayıran hem birleştirendir. Ayrılmak için ölmek gerekir. Ama buluşmak için de ölmek gerekir. Ölüm gibi ikili bir yapısı olan başka bir durum yoktur. Bu yönüyle ölüm ikili, zıt bir duygu uyandırır insanda. Onu çekici kılan, cazip hale getiren, taçlandıran da budur.”
Yetkileriniz
LinkBack URL
About LinkBacks
Alıntı ile Cevapla