Oy ezo yalnızlık ezim ezo.
Oy ezo görmüyor gözüm ezo.
Oy ezo tutmuyor dizim ezo.
Tükendim dön gel ezo.
Oy ezo yalnızlık ezim ezo.
Oy ezo görmüyor gözüm ezo.
Oy ezo tutmuyor dizim ezo.
Tükendim dön gel ezo.
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
qumrîka li ser zinara belê
delala li ser zinara
kulîlka nava dara belê
kulîlka nava dara
heyfa çavên reşbelek
ketiye destê neyara
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Kılamo von to dıma, zé pepugi wanon derdo
Astari éné jan (zıwan) to qesey kené mı de
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
sevilmez mi
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Gözlerini eksik yaşanmış bir bahar gibi kullan
gülüşünü as intihar koğuşlarına
çelimsiz ruhlarda erken yağmurlar biriktir
nasılsa taşra hep hazırdır aşka
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Pencereyi aç
Soluğun çıksın dışarı
Sen büyütmedin mi canım ciğerinde onu
Soluğun hayatı yıkasın diye
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
bî navê xwe veje
bî navê xwe berfin
bî rengê xwe veje
bî xeyalê xwe va
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
bitmeyen çilelerim, tatlı azabım onda
beraberce ağladık, güldük hayat yolunda
nasıl terkederim ben onu yolun sonunda
gücüm var tırmanırım geceden şafaklara
atamam ben kalbimi, atamam ben kalbimi, atamam sokaklara
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Söyle kaç bahar oldu
Penceremde gül soldu
Belkide zaman doldu
Sevdiğim dönmüyor
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...