Öyle çok seviyorum ki çocukLarı..
Pis mi temiz mi ayırt etmeden..sırf yüzLerindeki güLümsemenin o masum ışığıyLa bakışLarı öyLe umut verici ki..
çOk heyecanLıydım en başta..yapabiLir miyim..ya başLarına bişe geLirse ve ben yanLış bişey yaparsam diye..iLk yıLımdı bu sene.hem okuL hem iş aynı anda yürüdü..Şimdi geriye baktığımda eksik bıRaktığım bi durum görmüyorum onLarda..iÇim rahat.
İnsan çok sahipLendiği birine 'anne' der..Anne diyorLardı bazen karıştırıp..sonra hepimiz güLüyorduk ama bende öyLe bi gurur duygusu oLuyordu ki anLatamam..Şimdi bi defterim var..mesLek hayatım boyunca tüm öğrenciLerimin resimLerini orada biriktireceğim..Ve bigün kısmet oLupta emekLi oLduğumda..O defter benim için dünyanın herhangi biryerinde var oLan o ÇocukLarda kimbiLir nasıL izLer bıraktığımı getirecek akLıma