Genellikle sabahçı-öğlenci sınıflarda çalıştım ve her seferinde benim sınıfım daha bir fırlama sınıftı. Öğrencilerim daha haylazdı. Benden mi kaynaklanıyordu yoksa öyle öğrenciler mi denk geliyordu bana. Bazen durup durup hafiften bazılarının popolarına vuruyorum gülmekten yıkılıyorlar ve sıraya giriyorlar "ne olur öğretmenim bana da vur", hayyyret bir şey yaaaa, bir öğrenci dayak yemeyi bu kadar mı sever. Bazen yetişkin bir insan gibi "Elif hanımefendicim arkadaşlarınız oyuncak toplarken siz neden kukumav kuşu gibi oturuyorsunuz efendim" diyorum tabi çocuklar kopmuş bir vaziyette. Çok güldükleri ve şımardıkları an toparlıyorum ve ciddileşiyorum. Aradan zaman geçiyor ve "evet küçük beyleeeer,küçük hanımlaaaaar, durup durup suya dalarlaaaaar" diyorum ve sınıfım yine gülmekten dağılıyor. Bazen öğrencilerime emirler yağdırırım. Hazır ol vaziyetine geçer, "Aytekin asker, hemen bana kalemlik kutusunu getir" ve öğrencim hazır ola geçer "emredersin komutanım....................................
Eyvaaaah öğrencilerim biraz deli dolu mu yetişiyor ne? Galiba kendime biraz çeki düzen vermem gerekiyor.