emel hocam önerileriniz için teşekkr ediyorum öncelikle.bazen çocuklara kızarız sesimiz yükselir ya hani ben bu çocuğa bunu yapmaya korkar oldum aşırı bi duygusallık var çocukta ve o durumlarda hemen morali bozulur,kendini kötü hisseder oysaki o an yapılmaması gereken bir konuda uyarmışımdır.
kucağa alma konusunda da hepsine aynı muameleyi yapmaya özen gösteriyorum onu çok seviyo diye düşünemesinler diye.her gün oyunlarımız vardır hep birlikte kucaklaşır sarılırız.
ama bu çocukta şu var hem aşırı kendine güven hem güvensizlik,bilmiyorum ikisi bir arada olur mu ama bu çocuk mahallede de büyükler tarafından çok sevilir,babası yaşında adamlarla sohbete koyulur bıcır bıcır bi çocuk ufak tefek sevimli.ama bi taraftan da yetersizlik duygusu var diğer arkadşlrının yaptığı etknlkleri yapamadığında morali bozuluyo ve bunu ona anlatamıyrm,emre sen diğer arkadşlarından biraz küçüksün ve bu yüzden daha tam onlar gibi etknlkler yapamayblrsin ama bu senin yapamayacağın anlamına gelmiyo diyorum,bi de babasıyla dönem başında konuştuğumda belki seneye de anasınıfına gönderblrz biraz küçük bizimki diyodu,ama emre bunu kabul edemiyo bu arkadşlarından geride kalacağının sıkıntısını yaşıyo.annenin konuşmalarından anladığım kadarıyla babanın gözüne girme düşüncesinden dolayı çocuk 1yıl daha anasınıfına gelmeyi düşünemiyo.
bir de şu var daha sanat etkinliğinin ne olacağını göstermeden boyaları dağıtırken öğretmenim ben yapamam,yorulurum diyo,ya da hikaye etknlğinde daha hikayeyi ben anlatmadan öğretmenim ben anlatamam diyo.