Yavaş yavaş geçiş her zaman iyidir. Öncelikle annenin yine gece gelip dua etmesi ancak duayı kısaltması iyi olur. Daha sonra duanın sözleri değiştirilip yine kısa tutulabilir. Sonra dua okumak yerine yanına gelmesi ve sohbet etmesi istenebilir.daha sonraki günlerde sadece yanına gelmesi ve uyuması gerektiğini söyleyip çocuğun uyumasını beklemesi iyi olabilir.Daha sonra öğretmen devreye girip çocukla konuşarak korkmaması gerektiğini artık büyüdüğünü anlatması yararlı olacaktır.ikl aklıma gelenler bunlar.Ama konuşmak ve sabırlı olmak gerek. Benim bir öğrencim uyku odasına bile girmiyordu korkuyordu.arkadaşları uyuduğu sırada onu içeri alıp konuşarak yatağın üzerinde oturmasını isteyerek vb. yöntemlerle yatağa girmesini sağladım şimdi biraz uzun sürüyor uyuması ancak uyuyabiliyor.