benimde otistik artı zihinsel yetersizliği olan 2 öğrencim var geçen yılda vardı bu yılda aynı çocuklar.öncelikle o çocuklar yokken diğer çocuklarla konuşma yaptım arkadaşlarının kendilerinden farklı olduğunu bazı konularda yardıma ihtiyaç duyduklarını bunu hep beraber bizim üstleneceğimzi vs onların seviyelerine inerek anlattım ve inanın sonuç çok güzeldi (bu yıl sonucu ne olur bilemiyorum)geçen yılki çocuklarım otistik olan öğrencimi konuşmaya teşvik ediyorlar o konuştuğu zaman hemen alkışlamaya başlıyorlar ve buda öğrencinin çok hoşuna gidiyordu ve biz çok yol katettik hiç konuşamayan çocuğum sene sonunda 2 kelimmeli 3 kelimeli cümleler kurmaya bazı şarkıları tekrar etmeye başladı akran etkileşimi bıu yüzden çok önemli hocam.ben sürekli devam ettikleri rehabilitasyondaki öğretmenleriyle görüştüm ve onlarla bep ler hazırladık (daha öncede uzun bir süre rehabilitasyonda çalışmıştım bununda faydası oldu bana)otistikler biraz daha zor hocam nedensiz ağlamaları ve bağırmaları olabiliyor öncelikle sınıfın buna alışması gerek.

rabia hocam, bu deneyiminizi bizimle paylaşmanız çok isabetli oldu, ilk gün kız çocuklarım ondan çok korktular, sürekli rahatsız ediyordu çünkü, napcamı bende bilemedim, korkmayın demekten başka bişey yapamadım.. sonraki günler netten araştırdım, napsam nasıl davransam diye, bi tane de arakadaş vardı, o da çok yardımcı oldu, o şekilde baya bi düzen kuruyoruz inş.. ama formaliteler evraklar beni zorluyo, bilmiyorum, adım adım yardıma ihtiyacım var.. ama bende anlatayım çocuklara sizin gibi çok da hgoş olmuş, tebrik ederim hocam inş bende güzel ve çocuğum için etkili bir çalışma sergilerim ALLAH yardımcımız olsun inş..

benim de geçen yıl 3 özürlü çocuğum vardı. biri otistik,biri işitme,diğeri de orta derece zihinsel engelli. işitme olan gerçekten zordu.sadece bağırma,çağırma çizgi film karakteri gibi masalardan atlama, diğer çocukların başına bloklar,sandalyeler fırlatmaa vb. bende çok zorlandım. yardımcı da yoktu. diğer çocuklar durumunu biliyordu fakat zamanla onlar da korkup okula gelmemeye başladılar. otistik olan çocuğum ise,zorla özel alta gönderilmeye çalışılıyordu. anasınıfı yaşında olmasına karşın. müdürle çatıştık,çocuğu sonunda aldım. ve annesi her zaman dua ediyor. konuşması ilerledi,kalem tutma becerileri gelişti,kuralları da öğrendi. ilk başta insan gerçekten başarız mıyım diye üzülüyor. fakat bir anda sonucu alamıyoruz. sene sonunda biz bile farkına varamadan meğer o çocuk bizi çoktaaannn mutlu etmiş. çok güzel bir duygu keşke diğer çocuk için de durum aynı olsaydı