Sınıfımda bir öğrencim ile sıkıntı yaşıyorum.İlk başlarda okula severek, isteyerek gelen öğrencim son bir aydır okula gelmek istemiyor. Konuyu özetlersem öğrencim okulda büyük tuvaletini altına yaptı 2 ay kadar önce ama öyle böyle değil baya kötü kendim olumsuz tavır dahi sergilemeden üstünü değiştirdim altını temizledim. Aileye haber verme gereği duymadım. Haber versemde anne gelene kadar öğrencimi o halde bekletemezdim. Olaydan sonra sınıfa girdiğimizde arkadaşlarının bu konuda laf söylememeleri için çok dikkat ettim öğrencilerimde söylemediler de zaten. Herşey yolundaydı. Bir hafta sonra öğrencim mızmızlanmaya başladı. Sınıfa girmek istemedi. ikna ettikten sonra sınıfta 10-15 dakika ağlıyor sonra arkadaşlarıyla oyuna dalıp unutuyordu. Ama son bir aydır olan oldu. Sınıfa adımını dahi attıramadık. Zaman zaman anneyi sınıfa aldım. Ama anneyi görmediği an sınıfta yerden yere atıyordu kendini. Ağlamak ne demek sinir krizi geçiriyordu. Sınıftan kaçıyordu. Tutmakta zorlanıyordum iri bir çocuk. Tekme, tokat bana saldırmaya başlıyordu. Sınıfta eline ne geçtiyse üzerime geliyordu vurmak için. Psikologtan yardım almaya karar verdik aileyle, çocuğu götürdüler psikologtan gelen cevap tam düşündüğüm gibiydi sınıfta yaşadığı bir olaydan sonra bu hale gelmiş, arkadaşları öğrencim ile dalga geçmişler senin ellerin pis dokunma oyuncaklara diye ama ben böyle bir şeye sınıfta şahit olmadım. Tamam dedik öğrencime ayrı bir oyuncak aldım, hediye ettim. Sadece sınıfta o oynayacaktı o oyuncakla psikolog böyle demiş. Son bir haftadır öğrencim okula gelmiyor. En son anneyle sınıfa almıştım o gün iyiydi. Eve gidince annenin ne kadar eşyası var camdan atmış, okula gitmek istemiyorum diye evde yüzünü yolmuş. Aile daha fazla sabredemedi. Bugün ablası gelip eşyalarını topladı. Çok üzgünüm şu an elimden geleni yaptım mı? daha ne yapabilirim diye düşünüp duruyorum. Ne olur yardım edim bu konuda çok yıprandım. Neler yapabilirim ? Çok uzun oldu kusura bakmayın ama başlayınca tutamadım kendimi

Bence elinizden geleni yapmışsınız. çok üzmeyin kendinizi. diğer öğrencilerinizi de düşünmek zorundasınız. bence aile size çok destek olamamış. öyle olsa gelmek istememesine taviz göstermezlerdi. bu konuda kararlı davranmak çok önemli. ne olursa olsun okula gitmek senin görevin. gideceksin demeliydi veli , eğer okulda seni rahatsız eden bir şey varsa öğretmenine anlat diyerek yönlendirmeli ve kararlı bir şekilde getirip kapıdan teslim edip gitmeliydi ve ordan sonrasını öğretmene bırakmalıydı. fakat çocuğun isteğine göre davranmış bir gün yollamış bir gün yollamamış sorunun üstüne giderek çocuğun kafasında olayı büyümesini sağlamış bence. çocukta bunu kullanmış ve veliyi yönetmeye başlamış. sonrada birinci sınıfa başlayınca sıkılıyo, ders yapmak istemiyo, okula gitmek istemiyor diye gelirler yanına.. Zaten hep velinin yanlış davranışlarından geliyor ne geliyorsa bu çocukların başına.

Yazıniz içinde bana en yanlış geleni psikoloğun bir oyuncak alındıktan sonra, onunla sadece o çocuğun oynaması tavsiyesi. Çocuğu ortak paylaşımlardan uzaklaştırıyor. Ayırıyor. Çocuk yerinde olsaydım, ben de okula gitmek istemezdim.

Öğretmenim siz neden temizlediniz,belki iyi niyetinizden sorumluluk duyduğunuzdan yapmış olabilirsiniz ama unutmayın siz onun annesi değilsiniz,anne ve öğretmen arasında çok ince bir çizgi vardır ve çocuklar bunu iyi bilirler onu annesine haber verseydiniz gelene kadar bekletseydiniz ve çocuklara belli etmeden tüm bunları yapsaydınız keşke.

Ona özel bir oyuncak alma fikrini çok garipsedim,çocuğun kendini daha fazla dışlanmış hissetmesine neden olmuştur.

Size bir örnek vereyim:

Sınıftan ağır bir koku alınca kimseye belli etmeden sınıf ablamla birlikte kim olduğunu tespit ettik daha sonra ailesini arayıp acil gelmesini söyledik,annesi gelene kadar çocuğa bana yardım etmesini söyledim getir götür işlerini yapıyordu (böylece bir yere oturmamış diğer çocukların da kokuyu almamış olmalarını sağladık) annesi gelince uyardık çocuğa söylemesi gerekenleri,annesi de bu gün seni erken almaya geldim oğlum çünkü çok hastayım dedi ve eve gittiler kimse bir şeyden şüphelenmeden konuyu kapattık.

Siz elinizden gelenin fazlasını yapmışsınız üzülmenize gerek yok bence...

Gülbin HİCRİ Nickli Üyeden Alıntı

Öğretmenim siz neden temizlediniz,belki iyi niyetinizden sorumluluk duyduğunuzdan yapmış olabilirsiniz ama unutmayın siz onun annesi değilsiniz,anne ve öğretmen arasında çok ince bir çizgi vardır ve çocuklar bunu iyi bilirler onu annesine haber verseydiniz gelene kadar bekletseydiniz ve çocuklara belli etmeden tüm bunları yapsaydınız keşke.

Ona özel bir oyuncak alma fikrini çok garipsedim,çocuğun kendini daha fazla dışlanmış hissetmesine neden olmuştur.

Size bir örnek vereyim:

Sınıftan ağır bir koku alınca kimseye belli etmeden sınıf ablamla birlikte kim olduğunu tespit ettik daha sonra ailesini arayıp acil gelmesini söyledik,annesi gelene kadar çocuğa bana yardım etmesini söyledim getir götür işlerini yapıyordu (böylece bir yere oturmamış diğer çocukların da kokuyu almamış olmalarını sağladık) annesi gelince uyardık çocuğa söylemesi gerekenleri,annesi de bu gün seni erken almaya geldim oğlum çünkü çok hastayım dedi ve eve gittiler kimse bir şeyden şüphelenmeden konuyu kapattık.

Siz elinizden gelenin fazlasını yapmışsınız üzülmenize gerek yok bence...

çok doğru uygulamanız öğretmenim bu yolla hem çocuklarda farketmemiş olur.

sevimim Nickli Üyeden Alıntı

Yazıniz içinde bana en yanlış geleni psikoloğun bir oyuncak alındıktan sonra, onunla sadece o çocuğun oynaması tavsiyesi. Çocuğu ortak paylaşımlardan uzaklaştırıyor. Ayırıyor. Çocuk yerinde olsaydım, ben de okula gitmek istemezdim.

Gülbin HİCRİ Nickli Üyeden Alıntı

Öğretmenim siz neden temizlediniz,belki iyi niyetinizden sorumluluk duyduğunuzdan yapmış olabilirsiniz ama unutmayın siz onun annesi değilsiniz,anne ve öğretmen arasında çok ince bir çizgi vardır ve çocuklar bunu iyi bilirler onu annesine haber verseydiniz gelene kadar bekletseydiniz ve çocuklara belli etmeden tüm bunları yapsaydınız keşke.

Ona özel bir oyuncak alma fikrini çok garipsedim,çocuğun kendini daha fazla dışlanmış hissetmesine neden olmuştur.

Size bir örnek vereyim:

Sınıftan ağır bir koku alınca kimseye belli etmeden sınıf ablamla birlikte kim olduğunu tespit ettik daha sonra ailesini arayıp acil gelmesini söyledik,annesi gelene kadar çocuğa bana yardım etmesini söyledim getir götür işlerini yapıyordu (böylece bir yere oturmamış diğer çocukların da kokuyu almamış olmalarını sağladık) annesi gelince uyardık çocuğa söylemesi gerekenleri,annesi de bu gün seni erken almaya geldim oğlum çünkü çok hastayım dedi ve eve gittiler kimse bir şeyden şüphelenmeden konuyu kapattık.

Siz elinizden gelenin fazlasını yapmışsınız üzülmenize gerek yok bence...

bunda güzel yöntem, bence de psikolog paylaşıma açık bir şey tavsiye etmeliydi