hepsinin ağlıyor olması biraz tuhaf geldi ve içlerinde sadece 1 ya da 2sinin gerçek ayrılık anksiyetesi yaşadığını, diğerlerinin de onlardan etkilenip ağladığı düşüncesini uyandırdı bende. toplamda kaç öğrenciniz var bilmiyorum ama muhtemelen böyledir diye düşünüyorum..
yerinizde olsam madem hepsi birden ağlıyor, çocukların 3 erli şekilde okulda bulunmalarını sağlardım.. ilk gün sadece 3 öğrenciniz gelsin, sonraki gün sayı 4 olabilir, 5 olabilir.. bu, hem çocukların ihtiyacı olan güvenin oluşturulmasına temel oluşturur, hem de sizin yaşanan o kargaşa anlarından uzak, çocuklarla tek tek ilgilenmenizi sağlar..
çocuklar annelerinin gelmeyeceği endişesini yaşadıkları için, annelerden kendilerine ait bir şeyi, örneğin kolye, küpe, saat olabilir, bir anahtar olabilir.. çocuklarına bırakmalarını ve " bak bu eşyam sende, bu olmadan ben eve de gidemem.. başka yere de.. seni almaya mutlaka geleceğim" gibi güven duygusunu somutlaştırmalarını isteyebilirsin..
ailelerin çocuklarına olan yaklaşımları da bu tepkilerin yaşanmasında büyük etken.. aileleri gözlemleyerek varsa iletişimlerindeki hataları düzeltmeye yönelik önerilerde bulunabilirsiniz. bazen çocuktan çok, veliler endişeli oldukları için çocuklar da tedirgin oluyo..

biraz uzun oldu ama umarım sorun çözülür..