[QUOTE=EMEL ÖZDEMİR;572115]

GÜL JİYAN Nickli Üyeden Alıntı

tecrübesizliğime ve toy olmama rağmen affınıza sığınarak naçizane fikrimi paylaşmak isterim
ortada bir anneanne olduğuna göre çalışan anne veya kaybedilmiş anne var
ebeveynler çalışan olunca hazelsu ile yeterince zaman geçirilmiyor ve hazelsu bu soruna şöyle bir çözüm buluyor:Dikkat Çekmek: Çocuğa gerekli sevgi ve ilgi gösterilmediğinde ya da yeterli zaman ayrılmadığında dikkat çekmek için davranış bozukluklarına yönelir.
yemek yemeyince annesinin ve babasının dikkatini çekecektir.

çözüm olarak aile çetele hazırlayıp hazelsu'ya


Buraya kadar çok iyi bir yorumlama.


''yemeklerini yersen haftasonunda istediğin bir yere (parka,avm,hayvanat bahçesi vs.)gideceğiz'' noktası hatalı bir yaklaşım olacaktır. Çünkü koşullu davranışa yönlendirilmektedir.

İfade biçimi çok önemli. Yemeğini bitirdikten sonra sevdiği bir yiyeceğin yenebileceğini söylemek doğru olandır. Bu çok eski bir eğitim yöntemi olan ''büyükanne'' yöntemidir.
Bitirdikten sonra
Yaptıktan sonra
Topladıktan sonra

Bir iş yaptırılacaksa o iş ile alakalı bir ödül en uygunudur.
Yemeğe karşın yemek.

Oyuna karşın oyun.

Gezmeye karşın gezme.

-Ben bu oyunu oynamak istemiyorum, ...oynayalım.
-Bu oyunu oynadıktan sonra... oynayabiliriz.

öğretmenim bende öyle düşünmüştüm ama sonra birlikte zaman geçirmenin daha iyi olacağına karar verdim

goncafiliz Nickli Üyeden Alıntı

yani ilgi konusunda sıkıntı yok. fakat baba artık düzenini kurduğu için kızını almak istiyor. anneanne vermek istemiyor. hazel su annesini kaybedince anneanneye daha fazla bağlanmış bu yüzden asla ayrılmak istemiyor. anneanne ve baba arasında rüzgarlar sert esmeye başladığından işler mahkemeye kadar dayanmış durumda. baba evi arayamıyor ve beni arayıp kızıyla konuşuyor. babaanne tarafı eve gidemiyor (artık arada neler olduysa; çünkü başta aralarını bulmuş buluşturmuştum) okula gelip görüyorlar torunlarını hem de şehir dışından.. fakat Hazelsu babanneyi görünce beni almasınlar diye tedirgin oluyor. ama içten içe de seviniyor ziyarete gelince. babası arayınca da önce isteksiz görünse de çok güzel konuşuyor. o kadar ilgiye rağmen şımarık değil. çok güzel konuşuyor ve kendisini oldukça rahat ifade ediyor. ama genelde yaptığı hatalarda ya da kural ihlallerinde sürekli bahane buluyor. fakat kimseyi suçlamıyor. sadece bahane buluyor yemekteki gibi.. genel olarak fazla problemimiz yok yemek dışında.. biz de onu çözmeye çalışıyoruz. diğer problemlerde maalesef yapabileceğim bir şey yok. konuşma olarak elimden geleni yapıyor ve Hazelsuyu korumam gerektiği kadar korumaya çalışıyorum. etkilenmemesi için.. bence babasıyla olmalı ama çocuk anneannesinden ayrılmak istemiyor.

çok üzücü bir durum
her iki taraf içinde zor

biraz önce yaşadığımız olay, daha önce yazılanların devamı niteliğinde olduğundan ben de devam ediyorum...
Hazelsu: (yine yemeğini yiyemiyor ve öğretmenin yanına gelerek konuşmaya başlıyor) öğretmenim niye her yemekte problem yaşadığımı buldum!
Öğretmen:neymiş problem?
H:yemek yemeye başlıyorum ya, biraz sonra içime bir sıkıntı geliyor. sıkılıyorum ve yemek yemek istemiyorum.
Ö: acaba bu sıkıntı neyle ilgili, nasıl bir sıkıntı, anlatabilir misin?
H: kendi hayallerimle ilgili galiba..
Ö: nasıl hayaller?
H: yani kendimle ilgili hayaller geliyor aklıma.. sanki bir şeyler görüyorum gibi..
Ö: (korkarak ama çaktırmayarak) neler görüyorsun? anlatsana..
H:işte birilerine bakıyorum, hayal kuruyorum, sonra daaaaaa.....dalıyorum işte..
Ö: bu yüzden de yemek yemiyorsun, öyle mi?
H: evet.
Ö: peki ne yapmalıyız?
H:bilmiyorum ama bu gün de yemeğimi bitirmesem olur mu? hani dalıyorum ya! sıkılıyorum ya! onun için.
Ö: peki Hazelsu, yeteri kadar yediğini düşünüyorsan, yemeğini kaldırabilirsin.
H:yani bence yeter öğretmenim. (tabağını gösteriyor) sence de yeter mi?
Ö: yeter. kaldırabilirsin..
ve mutlu soooon...

Hazelsu: öğretmenim sadece ayranımı içsem olur mu? yine o sıkıntı geldi de içime..
Öğretmen:

senin cevap çok güzel yalnız