Bizim evin kedisi,
Fare kokusu almış.
Kömürlüğe inerek,
Fareyi kovalamış.
Yorulmuş koşa koşa,
Farenin peşi sıra.
En sonunda fareyi,
Bir köşeye kıstırmış
Fare nefes nefese söze başlamış:
-Ne istersin a kedi?
Sana bir şey yapmadım.
Seni görünce inan,
Korkudan şaşakaldım
Tarih boyuca bana
Hep düşmansın ne için?
Şurada senin ile
Kardeşçe olsa geçim.
Bizim kedi farenin korkusuna aldırış etmeden cevap vermiş:
-Söylediğin de laf mı?
Beklediğin bir af mı?
Gözlerime bak hele,
Gördüğün kadar saf mı?
Aç gezerken ben böyle,
Sen gez dolaş her yerde.
Bekleme benden dostluk,
Dünya tersine dönse.
Sen peyniri seversin,
Ben de seni severim.
Aç kalmak kötü şeydir,
Seni bir güzel yerim.
Nasılsa kaçıvermiş,
Fare kedinin elinden.
Kurtulduğuna sevinmiş,
Kedinin pençesinden.
Odunların arasına giren fare,şimdilik kedinin elinden kurtulmanın rahatlığını yaşarken,bizim kedi de açlığın verdiği dayanılmaz mide ağrısıyla kömürlükte nöbet tutmaya başlamış.
-Nasıl olsa oradan,
Çıkacaksın bir zaman.
Elime bir geç de gör,
Vermeyeceğim aman.
Uzun süre beklemiş,
Odunların önünde.
Fare görünür mü hiç,
Bizim kedinin gözüne.
“Hadi gel barışalım.”
Demişse de ne çare,
Minik fare güvenmemiş,
Kedinin bu sözüne.
-Sana peynir getirdim,
Çık beraber yiyelim.
Dost nasıl olunurmuş
Herkese gösterelim.
-Sana inanmam asla
Beni kandırıyorsun.
Peynirin senin olsun,
Aç mideni doyursun.
Bizim kedi bakmış ki olacak gibi değil,bir süre kömürlükte dolanıp durmuş.Yorulunca bir köşeye kıvrılıp uyumuş.Rüyasında sürekli fareleri kovalamış; ama hiçbirini yakalayamamış.
Bizim kedinin uyuduğunu fark eden fare de gizlendiği yerden usulca çıkarak yuvasına gitmek istemiş.Yuvasına gidebilmesi için de bizim kedinin önünden geçmesi gerekiyormuş. Fare, adımını atar atmaz bizim kedi uyanmış. Aralarında tekrar bir kovalamaca başlamış. Farenin nefes nefese kaldığı bir sırada, bizim kedi birdenbire acı bir sesle miyavlamış.Bir şeylerin yolunda gitmediğini anlayan fare, arkasına dönüp baktığında bizim kedinin tuzağa yakalandığını görmüş.
-Oh ne güzel ne güzel!
Hadi, kovala beni.
Bak seni bekliyorum,
Hadi, gel de ye beni.
O tuzak benim için,
Kurulmuştu bir kere.
Düşersin işte böyle,
Tuzağa birden bire.
Kedi acı içinde ümitsizce fareden yardım istemiş:
-Gitme sakın yanımdan
Lütfen bana yardım et!
Beni kurtarır isen,
Yiyeceğim başka et.
Fare bizim kedinin yanına yaklaşmış. Sevinsin mi, üzülsün mü bilememiş. Karışık bir duygu içine girmiş. Bu arada bizim kedi fareden yardım istemeye devam ediyormuş:
Sen iyi bir faresin.
Bana yardım et aman.
Bana yardım edersen.
Sana kıyamam inan.
Fare kedinin elinden kurtulduğuna sevinmişse de kedinin çektiği acı karşısında duyarsız kalamamış. “Şu anda onun yerinde tuzağa yakalanan ben olacaktım,”diye düşünmüş.Acıma duygusu ağır basınca da büyük bir çaba sarf ederek kedinin ayağını tuzaktan kurtarmış.
Kedi ile fare,o günden sonra iki iyi dost olmuş. Kedi ile farenin dostluğunu görenler ise bir türlü gözlerine inanamamışlar.
ÜLKÜ DUYSAK
2009
