Turunçgiller ne güzel,
Olsun afiyet şeker,
Mandalina haydi hopla,
Bak yemesi çok güzel.

Evvel zaman içinde , kalbur saman içinde. Nerede bu çocuklar ? Hepsi kuşun peşinde. O kuş koşmuş yorulmuş, ayran içmiş darılmış, buna kimler inanmış, masal masal masarı, nerde kaldı bizim haşarı masal ambarı ?
Bir mandalina ağacının ortasında, tam manzaralı yerinde bir mandalina yaşarmış kendi halinde. Siz kendi halinde dediğimize bakmayın, bu bizim mandalina aslında biraz değişikmiş. O da bütün mandalinalar gibi turuncu, tatlı ve hoşmuş ama bizimkinin yüreği biraz boşmuş. Kimseleri beğenmez, hiç bir mandalinayla görüşmek istemez,kendini mandalinaların en güzeli sanırmış.
Günlerden bir gün mandalina ağacı uzaktan gelen insanlar olduğunu söylemiş, kollarını yani dallarını yere doğru eğmiş, eğmiş ki herkes bu tatlı, bol vitaminli meyvelerden faydalansın. İnsanlar mandalinaları toplamaya başlamışlar, bizimkiler vedalaşmışlar birbirleriyle ama kendini beğenmiş mandalina hiç oralı olmamış bile, ağacın dalına yapışmış adeta . ``Hiç bir yere gitmem, ben özel bir mandalinayım, beni rahat bırakın`` diye bağırmış durmuş. Onun huysuzluğuyla uğraşmayan insanlar bırakmışlar kendi haline. Ağacın tepesinde tek başına kalakalmış bizim kendini beğenmiş.
Günler haftalar geçmiş, bizim kendini beğenmiş mandalina hala orada bekleyip duruyormuş, ağaç onun bu haline çok üzülüyormuş ama ne yapsın ? Dallarında büyüttüğü bütün mandalinaları çocuklar güzel güzel yemişler, onlar bu güzel çocuklara vitamin olmuşlar, kendini beğenmiş ise orda kuruyup gidecek duruma gelmiş. Ağaç :
- Haydi bak, şurdan çocuklar geçiyor, bırak dalımı da git onların yanına. Seni afiyetle yesinler, demiş. Bakmış ki, mandalina gitmem diye tutturuyor, ağaç daha fazla ısrar etmemiş. Zaten ısrar etsede bir faydası olmazmış. Mandalinanın kendini beğenmişliğini herkes biliyormuş.
Günlerden bir gün bizim mandalina artık dalı tutamaz olmuş, küt diye düşüvermiş ağacın dallarından aşağıya. Ağaç ona üzüntülü üzüntülü bakmış ve o sırada yoldan geçen bir köpek mandalinayı şöyle bir koklamış ve ayağıyla itivermiş. Bizim kendini beğenmiş mandalina öyle yerlerde sürünüp kalmış, hiç kimseye de bir faydası dokunmamış.

Bazı masallar böyle, üzüntülü bitiyor,
Bazen insanlarda böyle yapıyor,
Kendini beğenmişlik, kötü bir huy unutma.
İyi davran herkese, mutluluk asıl burada.

teşekkürler

yerli malı için güncel...