PONPON
Ponpon adını annesi koymuştu.Ponpon adı ona yakışıyordu.Bir pamuk kadar yumuşaktı.



Bir sabah annesi yem aramaya gitti.Ponponda bulunduğu kaya kovuğundan başını dışarı çıkardı.AAA dünya ne kadar büyükmüş dedi.Birden dışarı çıktı.Otlar arasında durdu.Ovaya baktı.Damları kırmızı evler hoşuna gitmişti.Kocaman ağaçların gölgesindeki evde kim bilir neler vardı?



Acaba gitsemiydi?Ona ne yaparlar dı?Belki de severlerdi.En iyisi usulca gidip bakmaktı.Sonra koşarak yuvasına dönerdi.Annesi neren bilecekti ki?Sine sine gitti.Evin yanındaki büyük otların arasına saklandı.Biraz bekledi,kimse yoktu.Acaba eve doğru yaklaşsamıydı?



Ponpon sessizce beklemeye başladı, çok korkmuştu.



Birden iki çocuk çıktı.Birbirlerini kovalıyorlardı.Kız önde,erkek arkada koşuyordu.Gülüyorlardı.Ponpon iyice sindi korkmuştu.



Çocuklar gittikten sonra.bu kez bir köpek koşarak geçti.Ponpon çok korkmuştu,köpek onu parçalayabilirdi.



Ponpon çok pişman olmuştu,annesinden izin almadan dışarı çıktığı için.Hey kim var orada?Ponpon usulca başını çevirdi.Arkasına baktı.Bu bir kaplumbağa idi.Ponpon ile kaplumbağa biraz sohbet ettiler.Sonra kaplumbağa na acıdı.Sen kımıldama ben annene haber veririm.Gelir seni alır diyip gitti.



Annesi gelmişti ponpon çok sevinmişti.Affer beni anne bir daha senden izinsiz bir yere gitmeyeceğim.DEDİ.annesiyle birlikte yuvasına döndü.

resimlerle birlikte hikayenin kartları çok güzel olmuş,,eğer kalıpları varsa onları da yüklerseniz
çok daha güzel olacak

elinize sağlık çok güzel olmus