Tombiş ve Camgöz (Camgöz ve Tombiş çok iyi arkadaş olan iki küçük tavşancıktır.)
Camgöz: (Sahneye çıkar) Merhaba arkadaşlar.
Çocuklar: (Cevap verirler)
Camgöz: Ben Camgöz nasılsınız?
Çocuklar: (Cevap verirler)
Camgöz: Ohh! ilkbahar geldi havalar ısınmaya başladı. (Sahneye Tombiş girer)
Tombiş: Ne güzel bir gün. Halada uykum var. Merhaba arkadaşlar nasılsınız? (Çocuklarla konuşur daha sonra yanında duran camgözü farkeder) Aaa! Camgöz sen burdamıydın? Nasılsın?
Camgöz: iyiyim Tombiş sen nasılsın?
Tombiş: Bende iyiyim.
Camgöz: Bende sana gelecektim Tombiş. Bahçemize çiçek ekelim diyecektim.
Tombiş: Aaa! Çok güzel bir fikir. Peki tohumları nerden bulacağız?
Camgöz: Ben getirdim. Haydi ekelim.
Tombiş: Süper!.. Tamam ben bu tarafa ekeyim sende şu tarafa.
Camgöz: Tamam olur.
Tombiş: Ben ektim bile. Ayy çok uykum geldi.(içeri girer)
Camgöz: Bende ektim. Hadi sulayalım. Tombiş nerdesin? Nerelere kayboldun? (Tombiş başını uzatır)
Tombiş: Biraz yoruldum. Çok uykum geldi. Ben daha sonra sularım. (Tombiş gene içeri girer)
Camgöz: Ama sulamazsan çiçeklerin büyümez ki? Tombiş! Tombiş! Aaa! Uyumuş bile. Neyse ben sulayayım. Birde güneş açarsa şimdi ne güzel olur. (Bu sırada kukla panosunda aşağı bir güneş resmi sallanır)
Camgöz: Aaa! Güneş açtı. Oleyy! Çiçeklerim büyüyecek. (Panonun altından bir tarafa çiçek açmış yeşillik diğer tarafa çiçeksiz yeşillik resmi yerleştirilir)
Camgöz: Çiçeklerim büyüdü işte. Ne güzel oldular. (Bu sırada Tombiş
uyanır)
Tombiş: Aaa!(etrafına bakınır) Camgöz senin çiçeklerin açmış ama benimkiler nerede? Neden açmamışlar? Niye benim çiçekleri açmamış? (Ağlamaya başlar)
Camgöz: Çünkü sen onları sulamadın. Çiçekler bakım ister. Haydi gel birlikte sulayalım. Onlarda açsınlar. (Beraber sularlar)
Tombiş: Oleyy! Artık benim çiçeklerimde açacak. Teşekkür ederim Camgöz.
Camgöz ve Tombiş: Hoşçakalın Çocuklar!
alıntı
Bu hikayeyi kendi yaptığım kuklalarla anlatmak istiyorum fakat çocuklara amaç kazanımı ne olabilir acaba bir kaç kazanım buldum fakat hocamız daha çok amaç kazanımlı bir hikaye istiyor sizce bu hikayeyi sunduğumda planıma hangi kazanımları alayım
Tombiş ve Camgöz (Camgöz ve Tombiş çok iyi arkadaş olan iki küçük tavşancıktır.)
Camgöz: (Sahneye çıkar) Merhaba arkadaşlar.
Çocuklar: (Cevap verirler)
Camgöz: Ben Camgöz nasılsınız?
Çocuklar: (Cevap verirler)
Camgöz: Ohh! ilkbahar geldi havalar ısınmaya başladı. (Sahneye Tombiş girer)
Tombiş: Ne güzel bir gün. Halada uykum var. Merhaba arkadaşlar nasılsınız? (Çocuklarla konuşur daha sonra yanında duran camgözü farkeder) Aaa! Camgöz sen burdamıydın? Nasılsın?
Camgöz: iyiyim Tombiş sen nasılsın?
Tombiş: Bende iyiyim.
Camgöz: Bende sana gelecektim Tombiş. Bahçemize çiçek ekelim diyecektim.
Tombiş: Aaa! Çok güzel bir fikir. Peki tohumları nerden bulacağız?
Camgöz: Ben getirdim. Haydi ekelim.
Tombiş: Süper!.. Tamam ben bu tarafa ekeyim sende şu tarafa.
Camgöz: Tamam olur.
Tombiş: Ben ektim bile. Ayy çok uykum geldi.(içeri girer)
Camgöz: Bende ektim. Hadi sulayalım. Tombiş nerdesin? Nerelere kayboldun? (Tombiş başını uzatır)
Tombiş: Biraz yoruldum. Çok uykum geldi. Ben daha sonra sularım. (Tombiş gene içeri girer)
Camgöz: Ama sulamazsan çiçeklerin büyümez ki? Tombiş! Tombiş! Aaa! Uyumuş bile. Neyse ben sulayayım. Birde güneş açarsa şimdi ne güzel olur. (Bu sırada kukla panosunda aşağı bir güneş resmi sallanır)
Camgöz: Aaa! Güneş açtı. Oleyy! Çiçeklerim büyüyecek. (Panonun altından bir tarafa çiçek açmış yeşillik diğer tarafa çiçeksiz yeşillik resmi yerleştirilir)
Camgöz: Çiçeklerim büyüdü işte. Ne güzel oldular. (Bu sırada Tombiş
uyanır)
Tombiş: Aaa!(etrafına bakınır) Camgöz senin çiçeklerin açmış ama benimkiler nerede? Neden açmamışlar? Niye benim çiçekleri açmamış? (Ağlamaya başlar)
Camgöz: Çünkü sen onları sulamadın. Çiçekler bakım ister. Haydi gel birlikte sulayalım. Onlarda açsınlar. (Beraber sularlar)
Tombiş: Oleyy! Artık benim çiçeklerimde açacak. Teşekkür ederim Camgöz.
Camgöz ve Tombiş: Hoşçakalın Çocuklar!