Oturup izlerim her sene bayramları,
Coşku ile...
Ve merak ederim stadyuma gidenler sadece veliler mi diye...
Gösteride çocuğu varsa veli programa gider. Yoksa kolay kolay yola düşmez, bayram sabahı...
Kolay kolay izlemez bayramı, tv den de olsa...
O eski günleri
Kanımız ile sulana günleri...
Çabuk unuttuk gibi geliyor bana...
Yok eski milli bayramlardaki tad...
Yok eski coşku...
Çocuklar okurken şiiri,
Tüylerim diken diken olurdu.
İstiklal Marşımız okunurken nerede olursak olalım, duyduğumuzda heykel olurduk.
Rengini dökülen kanlarımızdan alan o al bayrağımıza olan saygımızdan...
Eski coşku yok
Eski tad yok..
İşte bunlar benim duygularım.
Konuyu açmandaki amacın bu olduğunu düşünüyorum.
Doğru mu öğretmenim?