sabah uyandığımda alarmın çalmasına daha 2 saatin olduğunu gördüm, sevinçten uyuyamadım... uykusuzum...
Yazdırılabilir Görünüm
sabah uyandığımda alarmın çalmasına daha 2 saatin olduğunu gördüm, sevinçten uyuyamadım... uykusuzum...
İtiraf ediyorum saat 5.30 - 6 gibi uyanıp telefonuma bakmak için karartma perdelerimi kapatmıyorum. Anında güneş odamda uyanıyorum, bakıp telefona öyle kapatıyorum :D
evde yalnız kalmaktan deli gibi korkasam da;bugün herşeyi göze alıp yalnız kalmayı terciih ettim..ve buna ne çok ihtiyacım varmış meğer...ohh ne iyi etmişimm gitmemeklee..
Nikah kıyılıyor, imzalar atılıyor,
gelin ve damadı tebrik etmek için ayağa kalkıldığında elektrikler kesiliyor.
Biz hep beraber "Aaaa!" diye tepki gösterirken,
arkadaşımın annesi oldukça yüksek sesle düşüncesini dile getiriyor.
"Oğlumun daha ilk dakikadan hayatı karardı." :DD
itiraf ediyorum yüreğim hala ankarada .. izmirde olmayı istemiyorum... cesaret edemediklerim için kendime çok kızıyorum :'(
Onca saat boş boş oturup, bütün işleri evden çıkmaya 5 dakika kalaya sıkıştırmada yıllardır zirveyi kimselere kaptırmadım.
Lisedeyken Türkçe, İngilizce ve Almanca derslerinden başarısız olmuştum. Karneye bakan babamın sitemini hala unutamıyorum: "Bari birini geçseydin de hangi milletten olduğunu anlasaydık!"
hafta içi arkadaşlara gitmezdim dün bunu yaptım gece yarısına kadar oturup gece 2 de yattım sonrada her saat bası uyanıp saate baktım biraz daha var uyucam diye ama hiç uyuyamadım :( bir daha hafta içi arkadas mı aslaaaaa :( :(