Sobe,kutu kutu pense,yakartop,bilye(Baş,başaltı ) ip atlamak,yakartop,rüzgar gülü,kayak(ama toprakta yada beton üzerinde ),Baloncuk yapma(Birde o su insanın boğazına kaçtı mı bittiniz demektir)
Teşekkürler
Bazen birisine güveneceğim zaman, Geçmişteki hayal kırıklıklarım ensemden tutar ve kulağıma fısıldar;
"Ne Çabuk Unuttun''
çok güzeller çocukluğum geldi aklıma...ne güzeldi..yazık şimdi çocuklar böyle oyunlar bilmiyorlar ...zavallıların sınav düşünmerkten başka işi yok ki....
ben yine de ufak şeylerle mutlu olabiliyorum bir minik saç toksası ile maddi değeri çok yüksek bir armağan arasında fark yok benm için ya da dostlarımla geçirdiğim güzel anlar çok değerli kızımın bir öpücüğü ya da eşimin bir sarılmasına dünyayı değişmem...ama dedğiniz gibi çoğunlukla çocuklar ufak şeylerle mutlu olmaıyor ne yazık ki ..onları biraz da biz böyle yapıyoruz aslında ,her şey evlatlarımız için diyor sınırları zorlayarak yapıyoruz her istediklerini,giyisinin ve oyuncağın en iyisini alıyoruz kendi ihtiyacımızı kısıp,yeeğin en güzel yerini onlara koyuyoruz,küçük bir bisküviyi bile sen ye deyip paylaşmıyoruz paylaşmayı öğretmiyor zorla bencilleştiriyoruz onları..zavallılar zaten yarış atı giib olmuşlar o snav bu sınav bakın halimize bir kpss toz duman etti bir de öss vardı bizim zamanımızda ya şimdi??ilkokulda daha buhran geçirtiyorlar çocuklara..sonra sokaklar hırsız tecavüzcüsü ve organ mafyası kaynıyor güvenip sokağa da salmıyoruz zaten üç beş dakika boşlukları olsa oysa bizim dönemimizde sokaklar daha güveilirdi...yani uzun lafın kısası her istedikleri yapılıyor olsa da yerlerinde olmak istemezdim acıyorum şimdiki çocuklara robot gibiler yazık...
öğretmenim,önce özgürlük,sonra tatına doyamadığım eğlenceli zamanlar............teşekkürler....
Dünyada ve hayatlarında olan bütün sıkıntıları unutup oynuyorlar.Hatta küçük yaştakilerin hiç bişeyden haberleri yok.Onların işi oyun.Ne güzel ya.Nerde eski günler.Zaten çoçukların oyunlarını gördüğümde onlar kadar ben rahatlıyorum.İyi ki bu mesleği seçmişim.Her zaman çocuklarla beraber.
Neyse çok konuştum.
hey gidi çocukluğumuz gerçi çocukluğumu tam anlamıyla yaşayamadım ama yinede bambaşkaydı....bu arada bilyaları görünce kardeşim aklıma ageliyor tam bir bilya hastasıydı... teşekkürler
saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler...
ADNAN YÜCEL /yer yüzü aşkın yüzü oluncaya dek
saf, tertemiz, çıkarsız ilişkilerle yaşadığım günleri ama artık hayat hiç o kadar temiz değil.....
keşke hep çocuk kalsaydımda
kalbim yerine
dizlerim acısaydı
......