ben bizim kapıcıya bile kapıyı acmıyorum Emel öğretmenim.
mesela hergün saat 12:50de gelir ekmek ister misiniz diye sorar,ben kapının ardından cevap veririm.
akşamlarıda çöpü toplama saati bellidir,ben ondan önce çöpü kapıya koyarım.
biz böyle anlaşıp gidiyoruz.kapıdada zaten görüntülü otomat ekranı var,yani geleni gideni görmem mümkün..
ama her yerde bu imkanlar yok tabikide..
bir anımı paylaşayım.
İzmir'de eski evimizde oturuken kapı çaldı,tabi o zaman görüntülü ekranı bırakın diafon bile yoktu.
mutfak balkonundan hafif aşağıya eğilerek bakıp kim o diye seslenmeniz gerekiyor.
bende baktım ama tepeden yüzleri görünmeyen bir kaç kadın.
tabi kim o diye seslendim.falanca filancaya geldik kapıyı acar mısınız dediler?
bende ne o bahsettikleri falanca filancayı tanırım nede gelen bayanları.
acamam çünkü bana gelmemişsiniz ve bende sizi tanımıyorum,kime geldiyseniz o size kapıyı açsın dedim ve içeriye girdim.
ama arkamdan "aaa ne kadar ayıp" falan dediklerini duydum,buyrun bakalım buradan yakın.
sanki onları tanımaya mecburum yada kapıyı acmaya.