sensin keleş
sensin keleş
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Hani bana kahve
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
sana yok derdim ama misafir işte olmuyor
git bi koşu mutfaktan al da gel
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
evet öyle keşke gerçekte de öyle olsaa
yabancı mısın sen
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Olaya yabancı değilim hatta benim eve gelen kirlettiği malzemeleri temizlemeden çıkamaz
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."