"Nişanlımın doğum günü yaklaşıyor. 3 haftadır simit yiyorum Ahmet. Minibüs yerine otobüse biniyorum, bazen de yürüyorum. Bayağı para biriktirdim. Sezai Karakoç seviyo. Bir kaç kitap alayım diyorum, pembeyi çok seviyo pembe bir eşarp. Sonra bir de geçen bi vitrine takılmıştı gözü, o an var ya ne istiyorsan alalım diyemedim ya kendimi çok kötü hissettim Ahmet. Okul bitecek az kaldı, askerlik de bi bitsin. Çok güzel evler yapacam. En güzel evi eşime yapacam Ahmet. Onun gözü bir şeye değsin yeter canımı veririm Ahmet öyle seviyom''
Otobüste kulak misafiri olduğum bi konuşma. Böyle adamlar yetişiyor çok şükür. Böyle adamlar var oldukça güzel günler göreceğiz evet. Kendi yemeğinden, kendi zevklerinden sevdiği için fedakarlık yapan adamlar var ya bazen cennetin onların da ayakları altında olabileceğini düşünüyorum.
Sanırım inşaat mühendisliği okuyordu. Yolculuk hiç bitmesin, o adam hiç susmasın istedim.

GÜL JİYAN Nickli Üyeden Alıntı

"Nişanlımın doğum günü yaklaşıyor. 3 haftadır simit yiyorum Ahmet. Minibüs yerine otobüse biniyorum, bazen de yürüyorum. Bayağı para biriktirdim. Sezai Karakoç seviyo. Bir kaç kitap alayım diyorum, pembeyi çok seviyo pembe bir eşarp. Sonra bir de geçen bi vitrine takılmıştı gözü, o an var ya ne istiyorsan alalım diyemedim ya kendimi çok kötü hissettim Ahmet. Okul bitecek az kaldı, askerlik de bi bitsin. Çok güzel evler yapacam. En güzel evi eşime yapacam Ahmet. Onun gözü bir şeye değsin yeter canımı veririm Ahmet öyle seviyom''
Otobüste kulak misafiri olduğum bi konuşma. Böyle adamlar yetişiyor çok şükür. Böyle adamlar var oldukça güzel günler göreceğiz evet. Kendi yemeğinden, kendi zevklerinden sevdiği için fedakarlık yapan adamlar var ya bazen cennetin onların da ayakları altında olabileceğini düşünüyorum.
Sanırım inşaat mühendisliği okuyordu. Yolculuk hiç bitmesin, o adam hiç susmasın istedim.

güzelmiş.

beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. tedirgin etme beni. bu sefer geride bir şey bırakmadım. tasımı tarağımı topladım geldim. neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim. bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim. beni uyandır.
| Oğuz Atay

'Bir çocuk daha ellerini yitirir , saracak bir dünya bulamayınca..’
- Selim Temo

resimde çok güzelmiş.

GÜL JİYAN Nickli Üyeden Alıntı

'Bir çocuk daha ellerini yitirir , saracak bir dünya bulamayınca..’
- Selim Temo

umut dalları Nickli Üyeden Alıntı

resimde çok güzelmiş.

bende çok beğendim
en büyük mutluluğumdu balonlar...

Her yağmur yağdığında insanlar evlerine kaçardı,
ben her yağmur yağdığında evden kaçardım.
Bu benim ağlama oyunumdu...
Nazım Hikmet

Kırılıyorum yavaş yavaş, adım adım, siline siline kırılıyorum…
Yağmur damlaları gibi, gün ışığı gibi, ıssız bir çığlık gibi parçalanıyorum…
Dolup taşıyorum, başlayıp bitiyorum, tam sona ulaştım derken bir kez daha baştan kırılıyorum.
Anlayamıyorum çabasız kalıyorum, düştüğüm yerden devam ediyorum…
Ne varsa üstümden eksilen kaldığı yerde kalanlara bırakıyorum.
Ben kendimi biliyorum, sevip sevip kırılıyorum…
Gülüp gülüp kırılıyorum, yazıp çizip, okuyup söyleyip ama en çok susarak kırılıyorum.
Kimse bilmeden ağlıyorum, kimse görmeden inanıyorum ve yine kimse bilmeden kırılıyorum.
Yüreğime buzdan setler çektim geleni geçeni elimde bir mumla oradan seyrediyorum…
Bir kaç ümit, bir iki umut toplamıştım zamanında onları biriktiriyorum
Günü geldiğinde çıkartıp en ümitli yerimden kırılıyorum umutsuzluklarımla…
Sonra bir kez daha bir kez diyorum, her şeye yeniden, yeni baştan en sondan başlıyorum.
Hasretten yapılma çakıl taşlarının olduğu bir sahilde yürüyorum…
Tam kavuşmalarımla kucaklaşırken hoyrat bir rüzgara çarparak üşüyerek kırılıyorum…
Parça parça bölünüyorum her parçamı ayrı topraklara ekerek büyüyorum
ve tam oldum derken verimsizleşerek kırılıyorum
İnsanlar tanıyorum azını sevip çoğundan nefret ediyorum
Aslında ben onlar olmadan da yapabiliyorum…
Ama nedense hiç anlamadan bir anda yine onların avuçlarında en derinden kırılıyorum…
Kırılıyorum belki nedensiz belki bilmeden belkide kasıtlı…
Anlayarak isteyerek haykırarak ama her seferinde bir yerlerimde derin yaralar açılarak kırılıyorum.
Kırılıyorum ve kırıldıkça bileniyorum keskinleşiyorum
Tam bittim derken en çok olduğum yerden çoğalıp diriliyorum
ve ben kırılmaya devam ediyorum
Çünkü kırıldıkça kendi savaşımın kahramanı oluyorum biliyorum ….
Kırılmak benim isyanım ve onu herkesten farklı yaşayarak kırılıyorum.

GÜL JİYAN Nickli Üyeden Alıntı

Kırılıyorum yavaş yavaş, adım adım, siline siline kırılıyorum…
Yağmur damlaları gibi, gün ışığı gibi, ıssız bir çığlık gibi parçalanıyorum…
Dolup taşıyorum, başlayıp bitiyorum, tam sona ulaştım derken bir kez daha baştan kırılıyorum.
Anlayamıyorum çabasız kalıyorum, düştüğüm yerden devam ediyorum…
Ne varsa üstümden eksilen kaldığı yerde kalanlara bırakıyorum.
Ben kendimi biliyorum, sevip sevip kırılıyorum…
Gülüp gülüp kırılıyorum, yazıp çizip, okuyup söyleyip ama en çok susarak kırılıyorum.
Kimse bilmeden ağlıyorum, kimse görmeden inanıyorum ve yine kimse bilmeden kırılıyorum.
Yüreğime buzdan setler çektim geleni geçeni elimde bir mumla oradan seyrediyorum…
Bir kaç ümit, bir iki umut toplamıştım zamanında onları biriktiriyorum
Günü geldiğinde çıkartıp en ümitli yerimden kırılıyorum umutsuzluklarımla…
Sonra bir kez daha bir kez diyorum, her şeye yeniden, yeni baştan en sondan başlıyorum.
Hasretten yapılma çakıl taşlarının olduğu bir sahilde yürüyorum…
Tam kavuşmalarımla kucaklaşırken hoyrat bir rüzgara çarparak üşüyerek kırılıyorum…
Parça parça bölünüyorum her parçamı ayrı topraklara ekerek büyüyorum
ve tam oldum derken verimsizleşerek kırılıyorum
İnsanlar tanıyorum azını sevip çoğundan nefret ediyorum
Aslında ben onlar olmadan da yapabiliyorum…
Ama nedense hiç anlamadan bir anda yine onların avuçlarında en derinden kırılıyorum…
Kırılıyorum belki nedensiz belki bilmeden belkide kasıtlı…
Anlayarak isteyerek haykırarak ama her seferinde bir yerlerimde derin yaralar açılarak kırılıyorum.
Kırılıyorum ve kırıldıkça bileniyorum keskinleşiyorum
Tam bittim derken en çok olduğum yerden çoğalıp diriliyorum
ve ben kırılmaya devam ediyorum
Çünkü kırıldıkça kendi savaşımın kahramanı oluyorum biliyorum ….
Kırılmak benim isyanım ve onu herkesten farklı yaşayarak kırılıyorum.

o kadar güzeldi ki okudukça kırgınlıklarım bir an yığılıverdi gönlüme ...

müthişti doğrusu.

umut dalları Nickli Üyeden Alıntı

o kadar güzeldi ki okudukça kırgınlıklarım bir an yığılıverdi gönlüme ...

müthişti doğrusu.

işin kötü yanı kırılınca cam misali karşındakini kesebiliyorsun