en kalabalık olduğum yer, kendi içimdi.
kendimle yuvarlanabildiğim
en derin uçurum,
içimdekiydi...
sabahattin ali

”Annem çok sevmelerin kadınıydı.
Daldaki kirazları, yazmasındaki oyaları, fistanındaki çiçekleri,asmadaki üzümleri, evin kedisini, sokağın delisini, babamın gömleğini, beni, bizi, mahalleyi..
Bildiğim herşeyi severdi. Bana da sevmeyi öğretti.
Öyle az buz değil, ‘çok sev’ derdi.
Annem gibiyim artık.
Az sevme bilmiyorum ben.
Çok sevdiğimdendir bu kadar incinmem.”

.ben işte öyle duruyorum,
bir ayraç gibi yerle gök arasında
bir yere git, git, gidemiyorum kendi kafam dışında”
.
atakan yavuz

devir değişiyor e tabi anneler de

Ey kalbim!
Ey suları usul usul yükselen gizli deniz.
İçimiz damar damar parçalansa da
Dışımız lal gibi sessiz...

YouTube Video

Ne tuhaf bir dünya.Kimsenin işine karışmıyorum, kimseyi incitmiyorum ve her an kendimleyim. Böyle olunca herkes beni kurcalıyor
F.Ferruhzad

ve Füruğ der ki...

YouTube Video

Bir yerden sonra içindeki o kırgınlığı görmezden geliyorsun, aklın ve kalbin arasına mesafe koyuyorsun, kendi duygularına yabancı muamelesi gösteriyorsun, sen buna unutmak diyorsun; oysa hala acıyorsun...
Bilal Kızmaz

Moral verici,cok guzel seyler paylasiyon gul jiyan tesekkurler