insan kendi sesini de unutur,başka seslerle
akşamlar muğlak,hevesin nutku kesik
deyim dağınıksa,dağla bilinir.
ah unutuluş,neden bunca sargın gelir..
Yüksel Batu
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...