bir serçecik tanırdım ki ben
yüreğini yarıp baksaydınız
bir gökyüzü bulacaktınız eminim...
İlhan Berk
bir serçecik tanırdım ki ben
yüreğini yarıp baksaydınız
bir gökyüzü bulacaktınız eminim...
İlhan Berk
* Tuttum, taa içime oturttum seni...
Düsündüğünü söyleyenden korkma, söylediğini düşünmeyenden kork ...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Bir kuş konduğu dalın kırılmasından korkmaz, çünkü güvendiği dal değil "kendi" kanatlarıdır...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
"Fakat uyku vizesi almak için yârin dizlerinden başka nereye başvurabilirim ki?"
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Bir yanım gündelik şeyler
Evdir ekmektir
Yaşadığım kaskatı;
Bir yanım olmadık türküler söyler
Yoldur özlemdir
Benim en güzel düşlerim
İçimde kaldı...
Şükrü Erbaş
* Tuttum, taa içime oturttum seni...
Aristo’ya sormuşlar:
— Yalan söylemekle ne kaybederiz?
Cevap vermiş:
— Doğruyu söylediğiniz zaman bile, karşınızdakini inandıramamayı.
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Bir süre sonra,
bir eli tutmakla, bir ruhu zincirlemek arasındaki
ince farkı öğrenirsin,
Ve aşkın yaşlanmak,
birlikte olmanın da güvende olmak
anlamına gelmediğini öğrenirsin.
Ve öpücüklerin sözleşme
ve hediyelerin de vaat olmadığını
öğrenmeye başlarsın.
Ve yenilgileri
başın dik ve gözlerin açık karşılamaya başlarsın,
bir çocuğun üzüntüsü ile değil,
bir yetişkinin zarafeti ile...
Ve herşeyi,
bugünü düşünerek yapmayı da öğrenirsin,
çünkü yarın ile ilgili herşey belirsizdir.
Bir süre sonra güneş ışığının
yakıcı olduğunu öğrenirsin,
eğer fazla maruz kalırsan.
Bu yüzden
başka birisinin sana çiçek getirmesini beklemeden
kendi bahçeni yarat
ve kendi ruhunu kendin süsle.
Ve göreceksin ki dayanıklısın
ve kuvvetlisin
ve değerlisin...
Veronica A. SHOFFSTALL
* Tuttum, taa içime oturttum seni...
Kanatlarını düşlerinden alan bir martıyım
Ağaran güne usulca yol almalıyım .Bu çığlıklar bana ait degil . Kalbim artık çok sessiz. Dinle bak rüzgar yine söyleniyor. Kalbini tıkayıp şarkı mırıldanamazsın . Gökyüzünde parmak izlerim duruyor hâlâ . Bana güneşi sunmanı umuyordum. İçimden bir ses karanlığa kaldığımı söylüyor
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...