biz burdayız da polemiği alevlendirecek kişiler yok:P

GÜL JİYAN Nickli Üyeden Alıntı

biz burdayız da polemiği alevlendirecek kişiler yok:P

aslında bir nevi öyle ...

değerli yorumlarınızı bekliyorum

sevinçlerimizi sevdiklerimizle paylaşabiliyoruz ama hüzünleri içimizde yaşamayı tercih ediyoruz(en azından benim için öyle)
hüznü paylaşamayınca içte yaralar oluyor sular topluyor
kendimizi yiyip bitiriyoruz
o yüzden sevinçler değil hüzünler iz bırakır bence

Bencede hüzünler daha çok iz bırakıyor hatta delip geçiyor..sevinçlerde belki iz bırakır..ama ben hüzünlerimi daha çok hatırlıyorum

peki neden hüzünleri önemsediğimiz kadar sevinçleri önemsemeyiz

Çünkü hüzünler yaralar ve yaralar acıtır..iyileşmesi zordur...unuttum dediğin an en acı haliyle kendini hatırlatır hüzün..

Hüzünlerimiz sevinçlerimizi gölgesidir.
Bizler sürekli Hüzünlerimizi ön planda tutmaya meraklı bi milletiz öncelikle sevinçlerimizle hüzünlerimize gölge olmaya başlamakla başlayıp ikisini aynı teraziye almakla başlamalıyız.

Hüzünler ders verici sevinçler aldatıcı olmaya devam ediyor aslında bi yerden sonra sıkılıyoruz buda bizi psikolojik olarak çöküntüye sebeb yapıyor.

Cihan ÇAĞLAYAN Nickli Üyeden Alıntı

Hüzünlerimiz sevinçlerimizi gölgesidir.
Bizler sürekli Hüzünlerimizi ön planda tutmaya meraklı bi milletiz öncelikle sevinçlerimizle hüzünlerimize gölge olmaya başlamakla başlayıp ikisini aynı teraziye almakla başlamalıyız.

Hüzünler ders verici sevinçler aldatıcı olmaya devam ediyor aslında bi yerden sonra sıkılıyoruz buda bizi psikolojik olarak çöküntüye sebeb yapıyor.

sevinçleri aldatıcı olarak nitelendirmişsin
oysa ki sevinç anında öyle gelmiyor
nasıl bu kanıya vardın

şuan düşündüm de kişi sevdiğiyle sınanırmış
acaba ruhumuzda ki kalbimizde ki izler sevdiklerimizin bıraktığı hüzünler mi???
ne dersiniz