ikiniz
ikiniz
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
sen baygınken söylemiştim demek hatırladın
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
ben baygın değildim, sakinleşebilmen için bayılmış numarası yapmıştım
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
tabi o mereti kullanınca karakterlerde değişiyor gözünde
oy kıyamam yarın doktora götürürüz seni
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
hı hı tamam hadi ben kaçar k.i.b.;)
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
böyle kaçırttırım
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
itiraf ediyorum sıkıntıdan bir tencere yaprak sardım
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Bir şeyler beni öldürmüştü; ama yine de yaşıyordum.
Ne ki, adsız, anısız bir yaşamaydı bu; umuttan da pişmanlıktan da kurtulmuştum.
Bir geçmişim olmadığı gibi, geleceğim de olmayacak gibiydi; beni öldüren yaranın boşluğuna canlı canlı gömülmüştüm.
Ben yaranın kendisiydim.
* Tuttum, taa içime oturttum seni...
aynı türküyü 5. defa dinliyorum
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...