İtiraf ediyorum bitmek bilmeyen işlerimden çoooooooooooooooooooooooook sıkıldım![]()
itiraf ediyorum herne kadar ygs sınavından çooook korksamda bir o kadar da kendimden eminim o ''SINAVI KAZANACAĞIMMM''...(inş)
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
hayat ne kadar zor neden hala canım yanıyorherkese gülüyorum ama acıyor işte nedenini anlamadığım bir şekilde acıyor sol tarafım
![]()
hani terketmek istersin ya o şehri ama edemezsin o fırsat olmaz hem terk etmek istiyorum acı veriyor hemde gidemiyorum ailem olmazsa bir dakka durmazdım![]()
mutlu olmaktan korkuyorum![]()
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
İtiraf ediyorum;dün okulun karşısındaki fotokopicilerin önünde buzda kayıp düştüm
Okulumuzdan iki öğrenci kaldırmak için geldi.Neyseki sadece sol tarafıma eğildim..Pekte düşmek sayılmaz aslında![]()
<center><marquee behavior=alternate>ÖNCE OKUL ÖNCESİ 4 YAŞINDA!</marquee><br><a
Sizinle paylaşmak istediğim çok fazla etkinlik örneği var ama Haziran da yani stajımı bitirene kadar koyamıyorum. Bunun için gerçekten üzgünüm.
“İnsanın ölümden korkar gibi görünmesi bir yanılsamadır. İnsan, aslında yokluktan, yokluğun getireceği sonsuz ayrılıktan özellikle de kendinden sonsuz ayrılmaktan korkar. Ölümse, hem ayıran hem birleştirendir. Ayrılmak için ölmek gerekir. Ama buluşmak için de ölmek gerekir. Ölüm gibi ikili bir yapısı olan başka bir durum yoktur. Bu yönüyle ölüm ikili, zıt bir duygu uyandırır insanda. Onu çekici kılan, cazip hale getiren, taçlandıran da budur.”