hiç deme insanlk bırakmamışsın
hiç deme insanlk bırakmamışsın
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
biliyorum, gençlerin önünü açmalıyım artık
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
formundasın
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
nedense her şeyin normal seyirinde olduğu günlerde değilde psikolojimin bozulmaya başladığı anlarda böyle oluyorum sanırım deliriyorum
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
sinir patlaması oluyor
içindeki fırtınaların sesini duyurmak istemediğinden
bende de oluyor
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
bu konuda yalnız olmadığımı bilmek iyi oldu
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
sende ne sadist çıktın arkadaş
yalnız olmadığına sevinmişmiş....
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
yine duygusuzlaştım sanırım ben gideyim bir sürü işim var zaten
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."
iyi olur
benimde çıkmam lzım
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
ben kaçtım o zaman ilerleyen zamanlarda görüşürük iyi geceler
"Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır."