itiraf ediyorum sınıfımdaki sabrımın sınırlarını zorlayan öğrenciler yüzünden meslekten soğudum bazen neden öğretmenim diye kendi kendime sormuyorum değilim !!!böyle hayal etmemiştim..

bahar89 Nickli Üyeden Alıntı

itiraf ediyorum sınıfımdaki sabrımın sınırlarını zorlayan öğrenciler yüzünden meslekten soğudum bazen neden öğretmenim diye kendi kendime sormuyorum değilim !!!böyle hayal etmemiştim..

itiraf ediyorum: bu üyemiz seneye mesleğini ne kadar çok sevdiğini farkedip yazdıklarına gülecek.. ve diyecek ki: "itiraf ediyorum: iyi ki öğretmen olmuşum.."..

goncafiliz Nickli Üyeden Alıntı

itiraf ediyorum: bu üyemiz seneye mesleğini ne kadar çok sevdiğini farkedip yazdıklarına gülecek.. ve diyecek ki: "itiraf ediyorum: iyi ki öğretmen olmuşum.."..

ve sunu söylemek istiyorum yine itiraf ediyorum evet çok fazla sabrımı zorluyorlar çok zor öğrenciler var az kişi ama 20 öğrenciye bedeller ama düşünüyorumda karsımdaki ne kadar zor öğrenci olurssa olsun öğretmenleri bunun üstesinden gelecek dezavantaj değil avantaj olarak bakıyorum birinci dönem bitmek üzere ve içimde bir burukluk hissediyorum onlara aslında ne kadar çok alıştığımın farkına vardım SONUÇTA ONLAR BİR ÇOCUK ZOR DA OLSA

bahar89 Nickli Üyeden Alıntı

itiraf ediyorum sınıfımdaki sabrımın sınırlarını zorlayan öğrenciler yüzünden meslekten soğudum bazen neden öğretmenim diye kendi kendime sormuyorum değilim !!!böyle hayal etmemiştim..

meraba arkadaşım . staja ilk başladığım zamanlarda bende senin gibi düşünüyordum ama zamanla fikrim değişti . uygulamalrımla el becerilerimle çocuk gelişimciyim çocuklara tahammülüm asla yok felan diyordum ama şimdi iyiki çocuk gelişimi okumuşum iyi ki bu mesleği seçmişim diyorum helede çocukluğunu yaşayamamış biri olarak bu beni çok mutlu ediyor umarım sende kısa zamanda bnm gibi düşünmeye baslarsın . günümün en güzel saatleri bi kardeşimin bide öğrencilerimin yanında geçiyor ARTIK ! <<

MinikFare006 Nickli Üyeden Alıntı

meraba arkadaşım . staja ilk başladığım zamanlarda bende senin gibi düşünüyordum ama zamanla fikrim değişti . uygulamalrımla el becerilerimle çocuk gelişimciyim çocuklara tahammülüm asla yok felan diyordum ama şimdi iyiki çocuk gelişimi okumuşum iyi ki bu mesleği seçmişim diyorum helede çocukluğunu yaşayamamış biri olarak bu beni çok mutlu ediyor umarım sende kısa zamanda bnm gibi düşünmeye baslarsın . günümün en güzel saatleri bi kardeşimin bide öğrencilerimin yanında geçiyor ARTIK ! <<

bazenn cumartesi pzarın cabuk gelmesini istiyorum ama en güzel vaktim gercekten öğrencilerimle geciyo çalışmak daha iyi su an kadrolu değilim ama bir yandan tecrübe kazanıyorum diğer yandan kendimi geliştiriyorum çekilmez de olsa iyiki onlar var hayatımda

bahar89 Nickli Üyeden Alıntı

ve sunu söylemek istiyorum yine itiraf ediyorum evet çok fazla sabrımı zorluyorlar çok zor öğrenciler var az kişi ama 20 öğrenciye bedeller ama düşünüyorumda karsımdaki ne kadar zor öğrenci olurssa olsun öğretmenleri bunun üstesinden gelecek dezavantaj değil avantaj olarak bakıyorum birinci dönem bitmek üzere ve içimde bir burukluk hissediyorum onlara aslında ne kadar çok alıştığımın farkına vardım SONUÇTA ONLAR BİR ÇOCUK ZOR DA OLSA

bahar89 Nickli Üyeden Alıntı

bazenn cumartesi pzarın cabuk gelmesini istiyorum ama en güzel vaktim gercekten öğrencilerimle geciyo çalışmak daha iyi su an kadrolu değilim ama bir yandan tecrübe kazanıyorum diğer yandan kendimi geliştiriyorum çekilmez de olsa iyiki onlar var hayatımda

bakın sitemizin büyüsü sarmış bile sizi.. ister kadrolu, ister ücretli, ister stajyer olun...bu mesleği ister istemez seviyor ve çocuklara bağlanıyorsunuz.. önemli olan insanın yapacağı işe odaklanması.. ne yaparsanız yapın, yaptığınız şeyin en iyisini yapmaya ya da olduğunuz şeyin en iyisi olmaya çalışın.. öğretmenlikte de merkeze çocuğu koyduğunuz zaman sorunları daha rahat çözersiniz. herşeyi çocuk açısından düşünün. veliyi, kendinizi ya da okulu merkeze koyduğunuz zaman bir yerde tıkanır ve hata yaparsınız.. bu da günün tavsiyesi olsun.
sabah sabah çenem düştü yine..

goncafiliz Nickli Üyeden Alıntı

bakın sitemizin büyüsü sarmış bile sizi.. ister kadrolu, ister ücretli, ister stajyer olun...bu mesleği ister istemez seviyor ve çocuklara bağlanıyorsunuz.. önemli olan insanın yapacağı işe odaklanması.. ne yaparsanız yapın, yaptığınız şeyin en iyisini yapmaya ya da olduğunuz şeyin en iyisi olmaya çalışın.. öğretmenlikte de merkeze çocuğu koyduğunuz zaman sorunları daha rahat çözersiniz. herşeyi çocuk açısından düşünün. veliyi, kendinizi ya da okulu merkeze koyduğunuz zaman bir yerde tıkanır ve hata yaparsınız.. bu da günün tavsiyesi olsun.
sabah sabah çenem düştü yine..

yok yokk bence doğru söylüysun kesinlikle bizim merkezimizde çocuk olmalı diğerlerini de düşündüğümüzde biz bizden gidiyo kafada baska şey düşünecek yer kalmıyo