okul öncesı ogretmenlıgınden mezunum 2 yılı 8 gun sonra dolduracagım ınsallah.öncelıkle sunu eklemek ıstıyorum bu bolume basladıgımda degıl okul oncesı ogretmenlıgı ogretmen olmayı dusunmuyordum
meslegımızın guzel yanları: anne olmadan annelıkle ılgılı bır suru deneyımın oluyor (anne olmak cok cok farklı bır seydır tabıı ki) ozellıkle anaokulunda calısıyorsanız bu deneyımın sayısı katlanıyor.
cocukların dunyasından hayata bakıyorsunuz ve goruyorsunuz kı onların gozuyle hayat daha bır guzel.
ilk senekı ogrencılerım 36-48 aylıklardı bırcogu kagıt yırtmakta bıle zorlanıyordu onlara bır seyler ogretmek, gelısımlerını takıp etmek,onların yapabılme heyecanını yaşamak cok guzel bır duygu.
o kucucuk cocuklar senın bırcok derdıne, sıkıntına ortak oluyor. senı anlamaya calısıyor. mıdem agrıdıgında bılgenın gelıp karnıma elını koydugunu ve ogretmenım gectı mı dıye sordugunu hatırlıyorum. 20lık dısım cekıldıgınde okula gıtmek zorunda kaldım hepsı o gun aksama kadar her seyı sessızce yaptılar, sanat etkınlıgını sessızce yaptılar. hatta bırbırlerıne bak ogretmenım konusamıyor sessız ol dıye uyarıda bulundular.
zor yanı yok bana gore. karsılastıgımız zorluklar da bızım ıcın bır deneyım. o kadarı her meslekte olur
okul oncesı ogretmenı olmasaydım cook buyuk bır ıhtımalle mutercım tercuman ya da turıst rehberi olurdum. sevgıler...
öncelikle mesleğimdeki ilk yılım kayserinin çoook uzaklarda bi köyüne görevlendirmem çıktığında ağlamıştım ben oralara nasıl gideceğim die .. sonra diğer gün yollara düştüm tabiki yol boyunca ağlamalar ve serzenişler ben her gün bu yolu gelemem demeler ve telefona sarılıp sağı solu aramalar .. dağ taş dere tepe demeden geldiğim o güzel köy..ve beni bekleyen pırıl pırıl yüzlü şen bakışlı şirin mi şirin 13 tane öğrenme azmiyle dolu cücüklerim.. aralarından biri çıkıp bana nerde kaldınız öğretmenim biz geldik oynamaya bile başladık hatta sınıfı sizin için hazırladık diyip elimden tuttukları gibi sınıfımızdaki tahtanın önünde götürdüler çizdikleri kocaman çiçeği gösterdiler.. o an dedim tamamdır burası benim sınıfım bunlar benim öğrencim olmalı..anında o serzenişler bitivermişti.şuan 2.5 ay oldu hala çocuklarım benim ilk geldiğim günü söylerler "öğretmenim sen çok geç kalmıştın uyuyamı kalmıştın?"
köy öğretmeni olmak gerçekten çok apayrı bir duyguymuş her gün gözünüzü açtığınızda öncelikle biraz sızlanıyorsunuz ama o yollara düşünce o kadar heyecan kaplıyorki içinizi o gözleri göreceğiniz için o kadar mutlu oluyorsunuzki.. gün içinde yaşadığınız herşey an ve an beyninize kazınıyo ve unutulmuyor.gözlerindeki ışığı görünce çocukların daha bi azimle sarılıyosun mesleğine hiç bir şeyden mahrum kalmasınlar diye yapmağınız şey kalmıyo..
BENİMDE MESLEKTE 5. YILIMA GİRİYORUM VE ÇALIŞTIĞIM 5. OKUL ÖNCE KASABADA SONRA MERKEZİ OKULDA ARDINDAN SİRTİN DAĞ KÖYLERİNDEN BİRİNDE ARDINDAN KASTAMONUDA DENİZ KENARI BİR OKULDA VE ŞİMDİDE İLÇDE ÇALIŞIYORUM ÇOK İYİ ÇEVREDE YETİŞMİŞ ÇOCUKLARIMDA OLDU HİÇ TÜRKÇE , TEMİZLİK GÖRGÜ KURALI BİLMEYEN ÇOCUKLARIMDA OLDU ONLARA KARŞI AİLELERİNDEN DAHA SABIRLI VE ÖZVERİLİ OLDUĞUM ANLAR ÇOK OLDU ONLARA GERÇEKTEN BİR BİRAY OLARAK ÇOK DEĞER VERDİM ZAMANLA ONLARDAKİ OLUMLU DEĞİŞİMİ GÖRMEK MUTLULUK VERİCİ BAZEN HAYATTAN HİÇ TAT ALMAZSIN ÇOK MUTSUZ OLDUĞUN BİR ZAMAN OLUR ÇOCUKLARIN ARASINA GİRİNCE BELLİ ETMEZSİN AMA İÇİN KAN AĞLAR İŞTE ÇOCUKLAR İLAÇ GİBİ BELKİ BİR YARIM SAAT SONRA İÇİNDE BİR GÜNEŞ AÇAR YÜZÜNÜ BİR TEBESSÜM SARAR İŞTE BUNU O MASUM TEMİZ YÜREKLİ ÇOCUKLAR YAPAR HEMDE KARŞILIKLI
BENDE İŞİMİ SEVEREK YAPIYORUM ZEVK ALIYORUM ONLARLA BİRŞEYLER ÜRETİRKEN
ARKADAŞLAR ŞUNU SAMİMİYETİMLE SÖYLEYEYİM DAĞ KÖYÜNDEYKEN ÇOCUKLAR SENİ ANNEMDEN BİLE ÇOK SEVİYORUM O BENİM BAŞIMI HİÇ OKŞAMAZ CANA HİÇ BİTANEM CANIM DEMEZ BENİ BU KADAR SEVMEZ DİYEN ÇOK ÇOCUK OLDU BİR ÖĞRENCİM DAMDAN DÜŞTÜ BELİ KIRILDI HERGÜN EVLERİNE HABER SALDIM DOKTORA GÖTÜRÜN DİYE GÖTÜRMEDİLER. BEN EVLERİNE GİTTİM PARAMIZ YOK DEDİLER YEŞİL KARTINIZ YOK MU DEDİM VARMIŞ DİĞER MASRAFLARINIZI BEN KARŞILAYIM DEDİLER KABUL RTMEDİLER GÜLEREK ACI ÇEKEN ÇOCUĞA BAKARAK HOCA BOŞ VER BÜYÜSÜN EVLENİNCE GEÇER DEDİLER BİZİM IRKIMIZ BİLE AYRI OLMASINA RAĞMEN AİLESİ GÜLERKEN BEN O ÇOCUĞA AĞLADIM MÜCADELE ETTİM BENCE ÖĞRETMENLİK ÇOK ÖZEL BİR MESLEK....
ben meslekte (şubatta) 7.yılıma gireceğim inşallah.
sadece şunu yazmak istiyorum.benim oğlum var ve ben hepsini de oğlumun yerine koyarak o şekilde davranıyorum.hepsi de benim gözümde minik melek.bana mesleğimin zor yanlarını hiç yaşatmadılar.şimdiye kadar benim öğrencim olan miniklerime bu yüzden teşekkür ediyorum
Benim mesleğimde 2. yılım.. Bu mesleği yapmaya anasınıfından mezun olunca karar verdim.. Çünkü okadar tatlı bir anasınıfı öğretmenim vardı ki ve onun etkisi çok oldu üzerimde .. anasınıfınıı bitirdim ve çevremdekilerin ''büyüyünce ne olacaksın ?'' soruları karsısında hiç tereddüt etmeden tek cevap olarak anasınıfı öğretmeni diyordum.. Ve sonunda burdayım mesleğimi öncelikle çocukları coooookk seviyorumm.. hepinize mesleğinizde basarılar diliyorum =)
varlığımm Yokluğunaa bile aşıkk
teşekkür ederim canımm =) inşllh bizlerde öğrencilerimiz üzerinde güzel etkiler bırakarak bu güzel mesleği sevmelerine katkıda bulunuruz ...
varlığımm Yokluğunaa bile aşıkk
MESLEĞİMİ SEVİYORUM HATTA BAYILIYORUM MESLEKTE 6 YILIM ŞİKAYET ETTİĞİM TEK KONU MESLEĞİNİ ÖNEMSEMEYEN VE BUNU HER FIRSATTA GÖSTEREN MESLEKTAŞLARIMIN OLMASI BENİ ÇOK ÜZÜYOR......BAŞKA BİR KONU BENİ YORMUYOR.İMKANSIZ DİYE BİR ŞEY OLMADIĞINA İNANIYORUM VE İMKANSIZLIKLAR İÇİNDE BİLE GÜZEL ŞEYLERİM YAPILABİLECEĞİNİ GÖSTEREN ARKADAŞLARADA CANI GÖNÜLDEN TEŞEKKÜR EDİYORUM...
Siz hiç sarrafın bağırdığını duydunuzmu?
Kıymetli malı olanlar bağırmaz.
Domatesçi, zerzevatçı bağırır ama kuyumcu bağırmaz.
Eskici bağırır ama antikacı bağırmaz.
Düşünen bağırmaz. İnsan bağırırken düşünemez.
Düşünemeyenler ise hep kavga içindedir.
--