hiç şüphem yok,38 maddede bende tamamdır deseydinizde inanırdım doğrusu..bende kendime haksızlık etmiyim şimdi.tekrar okudum aman ALLAHIM çok mu karamsarım ben diye,çok sıktım ve 12 madde çıkardım şükür

,yaa aslında karamsarlık tarafı hiç değilde,sonda söyleyeceğimi başta söylemiş olmak bende sıkıntı yaratıyor..neyse uğraşıcam düzeltmek için

ee en azından çabalıyorum dimi ama

Buarada 37.madde yani ev ödevimiz için şunu diyebilirim;bölümümü kazandığım zaman itiraf ediym çoook ağlamıştım,çünkü anasınıfı öğretmeni olmak değilde tiyatrocu olmak istiyordum..yetenek sınavının olacağı gün çook hastalandım sürekli titriyordum,heyecana bağladım o an ama komplikasyonlar sürekli arttı ve hastaneye yatmak zorunda kaldım vee çoook ağladım,hayatım şansım ellerimin arasından uçup gitmiş gibi geldi bana..AMAAA çocukların dünyasına adım atınca işin rengi değişti her yanım gökkuşağı meleklerimle..inanın bana 4 yıllık öğretmenlik hayatımda bir kere bile (mesleki anlamda)keşkem olmadı..sınavı kaçırmış olmakla yaşadığımı sandığım olumsuzluk aslında yapabileceğim mesleği bulmak için bana yol gösterdi..iyi ki hastalanmışım o gün,hobi olarak ilgileniyorum tiyatroylada içimde ukde kalmadı yani

UMARIIM HERKESİN HAYATINDA ŞU ANDA YAŞADIĞI OLUMSUZLUK ONA MUTLULUK OLARAK GERİ DÖNER VEEE 'NE ÇOK ÜZÜLMÜŞTÜM,HALBUKİ' DİYE CÜMLE KURABİLİR
