büyüklerimizin -kan çekiyor- sözü gerçekten doğruymuş![]()
canım benim
ne güzel şey senle karşılaşmak konuşmak...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Efkarın aşılmaz yalnızlığın kaçılmaz olduğu vakitler ...
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
Sevgisine karşılık alabilen insanlar çok şanslı.
* Tuttum, taa içime oturttum seni...
''Keşke insanlar (niçin böyle olduklarını ancak Tanrı bilir!) geçip giden şimdiyi yaşamak yerine, geçmişte kalan bir sıkıntının hatıralarını anımsamak için hayal gücünü bu kadar zorlamasalar.''
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...
aslında hangi kanadımızla çırpındıysak,
kırılan o olmuş.
tutup kanadımıza,şiirler sürmüşüz.
o acıyan kırıklığa.
"Rabbim, çok yorgunum. Bana bütün haberlerin yerini tutacak bir haber gönder. Üzerime bir iyilik ve güzellik kondur."
* Tuttum, taa içime oturttum seni...
sizi tanıdığıma çok sevindim![]()
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...