Anne, Musa Bey... Musa, annem. Zehra Bu kısa tanıştırma faslının annesinin gözünde hiç bir değerinin olmadığını çok iyi biliyordu. Bu Musa Bey, kimdi, kimlerdendi, çalışıyor mu, öğrenci mi, kaç yaşında - biraz büyük görünüyordu açıkçası - bu ve benzeri bir çok soru gelecekti akşam eğer şimdi hepsini öğrenemezse.

ZEHRA'NIN ANNESİ MİNE MUSA'YI İNCELEDİ...DELİCİ BAKIŞLARR,MAĞRUR İFADE..HAYIR CIVIL CIVIL KIZI ZEHRA BU ADAMDAN HOŞLANAMAZDI..AMA NE YZIK Kİ KZININ GÖZÜNDE Kİ MUSA'YI DA GÖREBİLİYORDU...

Eve dönüş yolunda tek kelime konuşmadılar. Fırtınadan önceki sessizliğe benziyordu bu anlar. Eve vardıklarında yorgunlardı.. Hayır hayır suskun

Annesi zehranın gözlerine baktı,ondan bir açıklama bekliyordu.Ama zehra konuşmamakta ısrarlıydı.Her zamanki gibi odasına gitti ve çekmeceden Musa'nın fotoğrafını aldı.

BAK DEDİ ANNESİNE _ MUSA BENUM HAYATUMDA GÖRDUGUM VE TANUDUGUM EN İYU İNSANDUR DAAA(KARADENİZLİ OLSUN İSTEDİM KIZIMIZ)

Ne zamanda beri tanışıyorsunuz,bugün çarşıda görmeseydik bunları bana ne zaman anlatacaktın dedi annesi kızına.

zehra annesinin gözlerinin içine baktı..huzursuzdu,olacakların farkındaydı fakat artık söylemeliydi..'anne biz musa'yla evlendik!!!!''

Zavallı anne duydukları karşısında şok olmuştu. Ne yapacağını bilmez bir halde kızına tokatı vurmuştu bile. Zehra ağlayarak odasına koştu... Ne yapmıştı, bunu nasıl söylemişti, bilmiyordu.

Annesi kızına attığı tokattan pişman olmuştu. Ama bu karmaşık durumun nasıl düzeleceğini de düşünmeye başlamıştı. Zehra yediği tokattan sonra ağlayarak hızla odasına gidip bavunu açıp eşyalarını toplamaya başladı

gitmekle kalmak arasında bavulunu hazırlıyordu gitsemiydi yoksa annesinin yanında mı kalsaydı hayır hayır annesini yalnız bırakamazdı ya Musa ne yapmalıydı aklı karmakarışıktı