sessiz liman

Herkes konuştu bu aşkta!
Herkes hükmünü verdi de,
Bir sen sormadın bana!
Yaşanılan onca güzelliğin hesabını
Bir ben soramadım senden.
Onlar istemedi; sen gelemedin bana,
Onlar istemedi; sen vazgeçtin sevmekten.
Bir gün olsun sormadın ki bana,
Sen ne istiyorsun bu aşkta diye!
Mutluluğu biz yaşadık,
Sonunu onlar düşündü, onlar getirdi bu aşkın!
Sen sevdiğim, sen geleceğim...
Bir sen göremedin, bir sen anlamadın
Bana bıraktığın aşkın acısını.
Hiç soramadın bana, vazgeçiyor musun diye!
Hiç yürekli olamadın ki benim kadar!
Ve hiç geldiğinde gideceğini kabul etmedin ki!
Şimdi sensiz kaldı içimdeki liman.
Seni beklemek mi doğrusu
Yoksa o limandan yeni ufuklara açılmak mı?
Bunca zamandır hiç sormadın bana,
Aşkımız için ne yapalım diye!
Aklına esti, çekip gittin
Aklına esti, tekrar sığındım bu limana.
Seni hep sabırla bekledi içimdeki sevdam.
Ama artık yoksun...
Tıpkı diğerleri gibi,
Dönmeyeceğim diyerek ayrıldın bu limandan!
Gene sen konuştun bu aşkta.
Beni defalarca gömdün bu yalnızlığa,
Artık gücüm kalmadı bu hasrete dayanmaya!
Bugün ilk defa sadece kendim için
Ayrılacağım o limandan içim acıyarak!
Artık beklemeyeceğim seni, sessiz liman gibi!

Alıntı....Melek Öztürk